Yerba mate
Yerba mate, herba mate, mate – napój z liści ostrokrzewu paragwajskiego, wynaleziony w Paragwaju, rozpowszechniony przez jezuitów i Naczelnego Kowboja RP Wojciecha Cejrowskiego. Do naczynia, guampy, dodaje się bombillę, rurkę, żeby ci prochy nie wlazły do buzi. Indianie nazywali ów napój caa gdyż nie mając rurki z sitkiem (bombilii) wydawali odgłos: caa, caa - co w tłumaczeniu na polski oznacza - "I znowu wpadł mi ten wstrętny paproch do buzi". Generalnie yerba to napój, a mate to naczynie. Yerba składa się z prochów babuni, przemieszanych razem z budą dla psa niemytego od lat przez właściciela, wątróbki z kota, ziółek niewiadomego pochodzenia i wielu innych świństw. Pod wpływem yerby indiański wódz Wisząca Pałka dostał takiego przyspieszenia i potencji seksualnej, że wszystkie kobiety w promieniu 200 mil od jego wioski chodziły w ciąży. Z racji tego przezwano go później Stojącą Pałką.
