System of a Down
System of a Down (ang. Zespół Downa) – zespół założony w 1995 roku przez paru wieśniaków z Armenii, którym znudziło się pasanie kóz, i postanowili spier uciec do USA. Najpierw było ich trzech, później znaleźli sobie jeszcze jednego Ormianina, który akurat posiadał baśkę, i zaczęli grać w garażu należącym do lidera grupy, Serja. Początkowo grali muzykę ormiańską, jednak pewnego dnia jacyś metalowcy spuścili ich perkusiście taki łomot, że nie był w stanie grać nic prócz heavy-metalu. Reszta grupy dostosowała się do niego, ale w ich muzyce wciąż pobrzmiewają akcenty ojczyste.
Członkowie zespołu
- Serj Tankian – melodyczne darcie mordy, syntezator, gitara elektryczna (ale tylko po pijaku). Wykazuje skłonność do nieprowokowanego zmieniania wysokości dźwięków, które emituje, naśladując w ten sposób stworki z bajek oraz delfiny butlonose. Gibki koleś. Potrafi na scenie demonstrować figury rodem z ekwilibrystyki stosowanej.
- Daron Malakian – gitara elektryczna, growl. Od dziecka chciał być perkusistą i dlatego został gitarzystą. To jest powód jego kompleksów. Zdarza mu się publicznie karcić swój sprzęt tylko dlatego, że ten nie chciał wydawać z siebie tych pisków i jęków, które Daron nazywa muzyką. Nie daj boże pozwolić mu dojść do mikrofonu. Będzie zawodził przy nim niczym kojot w czasie pełni, aż Serj go zacznie uciszać.
- Shavo Odadjian – baśka. U niego wszystko jest na opak. Nawet włosy nie rosną mu na głowie tylko na brodzie. Tam gdzie normalnie ludzie mają włosy, on jest łysy, a tam gdzie normalni ludzie nic nie mają, on ma warkocz. Na koncertach lubi poklepywać i poszturchiwać swoją gitarę jednocześnie uśmiechając się niczym dzieciątko, które dostało cukierka. Miłośnik przykrótkich spodni, spod których widać jego obłędnie kolorowe podkolanówki.
- John Dolmayan – perkusja, cichy chłopak. W czasie wolnym układa puzzle lub gra w szachy tak jak przystało na prawdziwego perkusistę metalowego. Nie wykazuje skłonności do wpadania w szał tak jak inni przedstawiciele jego gatunku oraz pozostali członkowie zespołu. Na koncertach robi tyle ile się od niego wymaga: obija swoje gary raz szybciej raz wolniej. Szczytem agresji Johna jest rzucanie swoimi kijaszkami do obijania garów w stronę publiczności.
Płyty
- System of a Down (1998)
- Toxicity (toksycznośc) (2001)
- Steal this Album (Zwijaj tę płytę) (2002)
- Mezmerize (W Armenii jest do bani) (2005)
- Hypnotize (wiadomo co) (2005)
Ciekawostka
Wszystkie tytuły ich piosenek zawierają ukryte znaczenia, np. B.Y.O.B – Bring Your Own Bottle (Przynieś ze sobą jabola), Kill Rock'n Roll – Zabijmy Roka i Rolka, Toxicity – Toxyczne Miasto, Toxyczni Ludzie czy też I-E-A-I-A-I-O – po ormiańsku znaczy to Mam was wszystkich w 
. Jak zatem widać, SOAD namawia ludzi do picia i zabijania, a na dodatek ich lekceważy. Ale przynajmniej jest tró.
