Miejski Zakład Komunikacyjny w Opolu

Miejski Zakład Komunikacyjny w Opolu – spółka z Opola ze zdezorganizowaną organizacją, zarządzająca warczącymi wehikułami toczącymi się (to dobre określenie, ale nie do końca, bo częściej stoją z powodu awarii) po opolskich ulicach.

Tabor

Tabor opolskiego MZK jest regularnie uzupełniany tanimi niemieckimi złomami, które mają odgryzione uchwyty przy siedzeniach oraz wykazują brak drzwi.

• Ikarusy – przegubowe cacka odrywające się od ziemi niczym wspomniany Ikar, przy jeździe ulicą Oświęcimską z niebotyczną prędkością 30 km/h. Złośliwie nazywane „piętrowymi” z racji ilości stopni niezbędnych do pokonania w celu dostania się doń.
• MAN-y przegubowe – wszystkie dwie sztuki cierpią na deficyt kasowników, zdezorientowani pasażerowie z tej racji często sami nadgryzają bilety.

Linie dzienne

• 3 – wozi cyganów z Nowej Wsi Kurewskiej do centrum oraz dresów z ZWM-u.
• 8 – posiada niezliczoną ilość wariantów. Nie ma dwóch tych samych kursów, jest jeszcze gorsza niż 18.
• 9 – wozi babcie na cmentarz.
• 10 – zapuszcza się aż do Czarnowąs, gdzie straszy.
• 11 – przejeżdża przez Gosławice – słynne opolskie centrum leczenia aromaterapią.
• 12 – pozwala na dotarcie do najekskluzywniejszej dzielnicy Opola – Metalchemu; o śmiałku słuch zaginął.
• 14 – zabiera maliniaków do „łOpola”.
• 15 – wycieczkowa linia po opolskich osiedlach: ZWM, Malinka, Witosa; jako jedyna dociera pod Real.
• 16 – zawozi z niesamowitą częstotliwością (raz na 2 godziny) ludzi do Wawelna i do Mechnic.
• 17 – kradnie ludzi z Witosa i Malinki i zawozi do city; wejście do autobusu na ZWM-ie graniczy z cudem.
• 18 – sen szalonego logistyka – niebotyczna ilość wariantów doprowadza do frustracji najwytrwalszych pasażerów; każdy kurs gdzie indziej.
• 21 – wozi kanarów na ul. Luboszycką, na reszcie trasy wozi powietrze. Jak głosi legenda w XIV wieku kursowała do wiecznie budowanej Elektrowni Opole, która już wtedy była budowana i dalej nie jest w 100% gotowa.

Linie niedzienne

• N – wozi nocne powietrze.