Antena satelitarna

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 21:01, 3 kwi 2011 autorstwa Wrzodek (dyskusja • edycje) (zaczątek artykułu)


Praktyczne użycie anteny satelitarnej

Antena satelitarna – wielki i biały talerz z kształtem dogłębnej miski do zupy; ewidentnie służący do odbioru lub nadawania sygnałów z satelity telekomunikacyjnej oraz przenoszenia wiadomości zza światów (rzekomo). Wyróżnia się ich różne typy: paraboliczne, offsetowe, panelowe lub wieloogniskowe.

Ten biały talerz to właściwie czasza (swoją drogą, specjalnie dobrze błyszczący się w promieniach słońca), którą baczy podtrzymywać dodatkowy uchwyt stojący lub doczepiony (w przypadku używania telewizji satelitarnej). Anteny obsługują też jakieś konwertery, żeby mogły działać, ale nie zdaje się, by to było konieczne – zwykłym ludziom nie potrzeba nawet uchwytu, by mogli używać talerz.

Działanie

Standardowe
Na początek ufoludy muszą znaleźć bazę NASA, gdzie takie talerze występują; następnie potrzeba interwencji (ewentualnie to ludzie mogą znaleźć UFO, ale to bez sensu). Talerze nakierowują się na obiekt dając mu kablówkę namierzając go i udowadniając, że jednak istnieje życie pozaziemskie. Ogłaszają to w mediach i gazecie... Na koniec okazuje się, że anteny widziały samolot/SuperEsa/bociana przelatującego nad talerzem.
Codzienne (współczesne)
Pan Mietek postanawia zakończyć pijactwo i stara się o dom. Wreszcie kupuje telewizor, umieszcza go pod łóżkiem (lub w szafie) i zamawia telewizję satelitarną, by móc w przyzwoitej jakości obejrzeć w telewizji swoich kolegów z Rancza. Z powodu niewielkiej ilości środków wydanych na kupno talerza, ten nie działał, więc pan Mietek roztrzaskuje go o skałę – idzie się napić.