Zapasy w oleju

Gaaaaaay!

Recep Tayyip Erdoğan o zapasach w oleju

Erdoğan musi odejść!

10 milionów Turków na spontanicznej demonstracji godzinę później

Zapasy w oleju (tur. Yağlı güreş, w tłumaczeniu sponsorowanym przez amerykańskie Google Zapasy ropy) – totalnie nie mający nic wspólnego z homoseksualizmem narodowy sport turecki. Polega na tym, że dwóch wysmarowanych olejem facetów w skórzanych portkach siłuje się do momentu, w którym jeden będzie w stanie włożyć drugiemu rękę w spodnie. Uznawany jest za jeden z najstarszych sposobów promocji homoseksualizmu sportów znanych ludzkości, a zawody zapaśnicze we wsi Kırkpınar są najstarszym nieprzerwanie odbywającym się wydarzeniem erotycznym sportowym. W 2018 roku odbyła się 650 edycja konkursu.

Jak doszło do tej abominacji?

Ludzkość zna zasadniczo pięć szkół zapaśniczych, z czego wszystkie pochodzą z czasów poprzedzających mroki średniowiecza, a cztery są dziełem ludów tureckich. Jednakże to szkole greckiej zawdzięczamy najważniejszą innowację czyli zwyczaj smarowania ciała oliwą. Do dzisiaj nie wyjaśniono, czemu ten dziwny zwyczaj ma służyć, obowiązują jednak dwie teorie. Jednak zakłada, że chodziło o ochronę ciał zawodników przed słońcem, druga zaś, że olej miał podkreślać mięśnie zawodników, dzięki czemu były widoczne także dla słabiej widzących. Druga teoria ma więcej zwolenników, zwłaszcza że greccy zawodnicy nie kryli się za skórzanymi portkami

Do pierwszego spotkania greckiej i tureckich szkół zapaśniczych doszło w Persji. Turcy zamieszkujący ten kraj natychmiast podchwycili pomysł i zaczęli uprawiać zapasy w stylu greckim, porzucając własne, a sport szybko trafił na salony perskich satrapów. Sytuacja zmieniła się w okolicach X wieku, kiedy to szach zislamizowanej Persji zauważył, że dwóch przepychających się gołych facetów o skórze błyszczącej od oliwy jest trochę mało islamskich. Aby temu zaradzić, zapytano o radę mistrzów mniej popularnych tureckich szkół wrestlingu. Ci zaś szybko znaleźli odpowiedź i rzekli daj im skórzane porty, panie. Szach jednakże obawiał się, że to nie spodoba sie to perskim możnym, którzy lubili oglądać gołych facetów. Jednakże i z rozwiązaniem tego problemu poradzili sobie tureccy mistrzowie informując szachinszacha, że w jednej z ich odmian zapasów nieznana jest koncepcja ringów zapaśniczych, a za zwycięzcę pojedynku uznaje się tego, kto wsadzi przeciwnikowi rękę w spodnie. Zadowolony z osiągniętego kompromisu szach wprowadził w życie nowe zasady i tak zrodził się ten wspaniały sport.