Nauka
Nauka - zbiór niezbyt ścisłych teorii (za wyjątkiem teorii nauk ścisłych, które są ścisłe ale zazwyczaj wewnętrznie sprzeczne), poukładanych w dziedziny, poddziedziny, dyscypliny i poddyscypliny, a także podzielone między nauki interdyscyplinarne.
Podział dyscyplin naukowych
Naukę można dzielić w poprzek, wzdłuż, a także po ukosie. Niezależnie od metody dzielenia, wszyscy naukowcy są zgodni, że wszystkie te podziały są sztuczne, gdyż nauka tworzy niepodzielną jedność.
Najpowszechniej stosowanym podział nauk opiera się na ich stopniu empiryczności i ścisłości. Wygląda on następująco:
Podział ten nie ma charakteru drzewka lecz raczej mocno zaplątanej sieci,w której występują liczne trójkąty. Np: Wszystkie nauki empiryczne są niezbyt ścisłe albo wręcz nieściłe, z drugiej jednak strony nauki ścisłe nie są empiryczne, co oznacza w praktyce, że są wyssane z palca. Z trzeciej z kolei strony bynajmniej nie wszystkie nauki nieempiryczne są ścisłe, czy chociażby niezbyt ścisłe. Tak czy owak, jak wykazały wielowiekowe doświadczenia, najwartościowsza część ludzkiej wiedzy kryje się zawsze po zakamarkach wiedzy nieścisłej i nieempirycznej, co stawia nauki ścisłe i empiryczne w bardzo dwuznacznej sytuacji.
Zagadnienie naukowości
Zagadnienie naukowości jest niezwykle ważne, gdyż na podstawie kryterium naukowości decyduje się czy przyznać kasę na badania. Większość naukowców bez kasy nie chce prowadzić badań i zamiast tego woli zająć się np. handlem pietruszką.
Wg. Tadeusza Kotarbińskiego naukowe są te badania, które się prowadzi w instytucjach, które rząd uznaje za naukowe (czytaj łoży na nie kasę). W niektórych krajach istnieją też instytucje robiące coś w rodzaju badań naukowych, na które łożą naiwni szefowie koncernów międzynarodowych i szefowie miejscowych mafii, dla których jest to bardzo wygodny sposób prania brudnych pieniędzy. Naukowcy z instytucji opłacanych przez rząd powszechnie uważają, że badania prowadzone w instytucjach sponsorowanych prywatnie to pseudonauka.
Kryteria, jakie stosuje rząd do ustalania co finansować, są w większości przypadków oparte na relacjach towarzyskich z tzw. luminarzami nauki.
Reasumując, prawdziwym kryterium naukowości, są sekretne ustalenia między luminarzami nauki i urzędnikami ministerialnymi średniego szczebla, zwykle czynione w lokalach położonych w pobliżu gmachów ministerialnych, o niezbyt dobrej reputacji, wśród reszty populacji.
Istnieją też inne kryteria naukowości, ale filozofowie wszystkich krajów połączyli swoje wysiłki aby udowodnić, że nie mają one żadnego sensu.