Marszrutka

O, marszrutka!

Kierowca poleca marszrutkę!

Marszrutka – w dużym skrócie to taki ruski autobus, w którym kierowca podlega żądaniom klienta. Marszrutki są (nie całkiem) radzieckim analogiem polskich autobusów.

Wygląd

Zewnętrzny

Zewnętrznie marszrutka wygląda podobnie do rozwalonego mikrobusa. Jej specyficzny wygląd to m.in.:

• Trzy koła – projektanci marszrutki na początku zapomnieli o czwartym, lecz gdy okazało się, że wszystko dobrze bez niego działa, po prostu mieli je w dupie.
• Drzwi – trudno je otworzyć, gdyż są zrobione z papieru. Jeżeli drzwi postanowią się zaklinować, pewni mili, pomocni ludzie je rozwalają, za co później nie ponoszą kosztów.

Wewnętrzny

• Kabina kierowcy – centrala tej wielkiej taksówki pokrytej blachą. Tutaj się kieruje, hamuje i… tjaaa… kieruje i hamuje. Oddzielona jest od reszty autobusu szklaną szybą. Warto też wspomnieć o specjalnym guziku, który powoduje, że marszrutka leci gdzie chce i jak chce, ale najczęściej po trasie. Nazywa się on autodestrukcja.

Poza tym są tam tylko upieprzone miejsca siedzące i często powybijane okna, więc dalszą lekturę sobie odpuścimy

Higiena

Pomimo rewelacji zamieszczonych powyżej, marszrutki są bardzo higieniczne^{[potrzebne źródło]}, a tylne miejsca pojazdów oferują najlepsze wrażenia^{[powybijane okna robiące przeciąg, to nazywacie wrażeniami? poza tym, brak źródeł]}.

Udogodnienia obejmujące marszrutki to m.in.: Wielkie ciepło, co za tym idzie – brak zagrożenia przeziębieniem, miejsca siedzące z wygodnymi oparciami, co za tym idzie – pomoc osobom o bólach mięśni i stawów, porozbijane okna, co za tym idzie – pomoc psychiczna osobom przesadnie smutnym i wiele, wiele innych^{[No podaj jakieś kurwa źródła, co?]}!

Jakość serwisu

Pasażerzy lubią marszrutki.

Komfort

Polacy – i nie tylko oni, zresztą – bardzo lubią i polecają jechać w marszrutkach^{[jak nie podasz źródeł swoich nędznych fanfików zrobię ci z dupy egzamin ósmoklasisty z języka angielskiego]}, Tutaj mamy fragment tego, co pewien mały ukrainiec uczący się polskiego powiedział nam po pierwszej przejażdżce marszrutką: Ja wchodziłem w marszrutkę. Kiedy dotykałem drzwi, oni łatwo odwalają się, ale kierowca mówi, co wszystko w porządku i nie zwraca na to uwagi. Podłoga silno skrzypi, szkla u kierowcy nie było; kiedy zajmuje swoje miejsce, krzesło, na który się usiadłem, rozwalił się na dwie części. U salonie był brzydki zapach. Dojechałem na godzinie później. Jestem dowolny. Respekt kierowcy, co nie zwraca na to uwagi.

Obsługa techniczna

Obsługa techniczna marszrutki jest wykonywana przez bardzo doświadczonych i wysoko kwalifikowanych mechaników^{[nie no, kurwa mać, idę po kijek…]}. Konsumenci są zadowoleni, jeden nawet opowiedział nam historię^{[szykuj się na ogłuszenie!]}: Kiedy przyszedłem po mój samochód, widziałem, że marszrutka zajeżdżała do stacji obsługi. Zaszedłem do STO i podsłuchałem, że podobno w marszrutce jest zimno. Zacząłem zauważać też wtedy całą sytuację. Profesjonalny technik rzucił okiem na pojazd i sprawdzał wszystko:

• silnik - dobrze, w porządku,^{[przemilczę to.]}
• okna - szkło się nie rozbija,
• salon - w ogóle jest czysty,
• krzesła - mocno się trzymają,
• kierownica - tak samo, jak krzesła.^[…]

Kiedy wszystko sprawdził, kierowca podziękował i zapłacił ok. 5000 złotych. Po tym zajściu marszrutka wyjeżdża ze stacji obsługi na linię, po wjeździe w drzewo szkło się rozbiło; krzesło kierowcy odwaliło się i przez to, że silnik był słaby, marszrutka wjechała w samochód prowadzony przez Gilowskiego kierowcę. Wtem wychodzi gilowiczan z auta i krzyczy JAK JEŹDZISZ, BARANIE! KURWA, SAMOCHÓD NOWY MI ROZPIERDZIELIŁEŚ!^{[przez brak poparcia twoich badziewnych historyjek jakimikolwiek sensownymi źródłami proces twojego obrócenia się w proch i rozkładu został przyśpieszony.]}

Przypisy

To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny transportu. Rozbuduj go – nie przejedziesz się na tym.