Język turecki

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Język turecki (Türkçe paştet) to język z rodziny języków teoretycznie-niepraktycznych, a za razem praktycznie-nieteoretycznych, co w praktyce oznacze, że jego teria gramatyczna jest niepraktyczna.

Językiem tym posługuje się 9,5 mln. ludzi i dzieci w Turcji.

Nauka j. tureckiego jest znacznie łatwiejsza dla znających niemiecki, gdyż Niemcy i Turcja związane są pewnego rodzaju unią gospodarczą i językową. Jej powstanie wymusił fakt, że Turcy wyjeżdżają do Niemiec do pracy, a Niemcy do Turcji na wakacje.

Język ten charakteryzuje się przynależnością do języków glutowych. Oznacza to tyle, że każdy wyraz (glut) dołącza się do innego i tak cały czas, aż powstanie logiczne zdanie. Powoduje to oszczędność np. kartki lub znaków w SMSie, gdyż nie trzeba stawiać spacji. Dzięki temu tekst czyta się również znacznie szybciej, bo szybciej można przecież przeczytać jeden wyraz niż jedno zdanie. A tutaj zastosowany jest taki trik, że jeden wyraz to całe zdanie.


Oto przykład:

Obadiobadayeremimarbuz.

A tu jest wyjaśnienie logiki i prostoty zdania:

Obad - obiad

Obadi - "i" określenie czasu, tutaj "podczas obiadu", "na obiad"

Obada - "a" to końcówka 78 przypadku "Abstrakullusa" i odpowiada mniej więcej na pytanie "kogo, co?", tutaj "obiad".

Yeremim - "jeść"

Arbuz - "ja"

Całe zdanie oznacza więc "W porze obiadowej jem obiad".

Przydatne zwroty

Ahalokulaskalarbatradapaşarataruukut - miło Cię poznać piękny, nieznajomy, blondoczny wyznawcu Allaha

Arabazysajanakrupadüükajalaradpytujatra - niedobrze mi, chyba się przejdę do domu Allaha

Maçkumaçki? - masz zapałki?

Gödtnatt - dzień dobry (rano)

Gödtkvvvell - dzień dobry (w dzień)

Gödtaftermidnayt - 2 Minutes To Midnight