Wsiobus

Wsiobus – pojazd mechaniczny, nieco podobny do autobusu, aczkolwiek różniący sie od niego kilkoma szczegółami. Zasilany jest benzyną, olejem opałowym, ropą, lub mieszanką piwa, nawozu do buraków i gnojówki. Sercem wsiobusu jest silnik spalinowy o mocy jednego, raczej starego, konia pociągowego. Wsiobusy słyną z tego, iż potrafią dotrzeć do najgorszych polskich (i nie tylko) wsi. Nie straszne im są polskie drogi, które jak wiemy słyną z dużej górzystości, licznych wyboi, braku asfaltu i dużej ilości odchodów trzody, rozsmarowanych po trasie.

Wsiobusy znane są także pod nazwą ogórki. Pochodzenie tej nazwy nie jest do końca znane, aczkolwiek ma to coś wspólnego z zapachem panującym wewnątrz wsiobusu.

Mikroklimat Wsiobusu

Wsiobusy słyną z unikalnego mikroklimatu panującego wewnątrz nich. Temperatura w przeciętnym pojeździe tego typu wynosi od ok 40 stopni, do nawet 56 gdy nie ma zimy. Ciśnienie może przekraczać 2-3 atmosfery więc wrażliwi mogą dosłownie stracić głowę. Do tego dochodzi zapach, który jest mieszanką ogórków, spoconych rolników, gnoju na kaloszach i innych cudnych zapachów.

Do czego to służy?

Pierwotnie służyły do transportu turystów, lecz po pojawieniu się innych środków lokomocji, zaczęli używać ich rolnicy do przewozu kur z targu do zagrody i z zagrody do targu.