Gitara basowa

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Kij do krykieta używany przez niektórych jako basówka

Boo boo bum bah boom boom dum dum dah

Gitara basowa o gitarze basowej

Basista będzie zauważony przez publikę na koncercie tylko w dwóch przypadkach – wszyscy pozostali przestaną nagle grać, albo on przestanie nagle grać.

Przechwałka basistów

Gitara basowa (baśka, basoofka lub po prostu bas (dla szpanerów – bass)) – prosty, nieskomplikowany, drewniany instrument strunowy. Szarpany, uderzany, poniewierany i niedoceniany. Najczęściej wybierają go niespełnieni gitarzyści i ludzie bez talentu muzycznego. Muzyk grający na nim jest bardzo nisko w hierarchi muzycznej. Na scenie ustawia się go zawsze za ważniejszymi muzykami i odpowiednio ścisza, żeby nie przeszkadzał. Pełni jedynie rolę wypełnienia dolnego pasma. Bas zazwyczaj ma cztery struny, niektórzy basiści mają odwagę grać na pięciostrunowcach, sześciostrunowce (i więcej) przeznaczone są dla gitarzystów grających od czasu do czasu na basie.

Techniki gry

Na basie często używa się niszczycielskiej techniki slappingu. Jednakże grozi ona koniecznością amputacji kciuka.

Gdy zastosuje się mnóstwo przesterów , gitara basowa zaczyna brzmieć i może być nawet usłyszana na koncercie. Brzmieniem przypomina wtedy golarkę elektryczną ze zmienną tonacją bzyczenia. Przykładem takiego zastosowania baśki jest ponad 4-minutowa solówka "(Anesthesia) Pulling Teeth" autorstwa Cliffa Burtona