Upodobnienie fonetyczne

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Upodobnienie fonetyczne – różnice między tym, jak się wyrazy pisze, a jak mówi. Dochodzi do niego wtedy, gdy dwie położone obok siebie spółgłoski w wyrazie tak się lubią, że jedna przekazuję swoje cechy tej drugiej.

Podział upodobnień

  • Udźwięcznienie – jest wtedy, gdy głoska bezdźwięczna otrzymuję dźwięczność od innej dźwięcznej, np. wyraz także, gdzie bezdźwięczne k zamienia się w dźwięczne (nawet bardzo) g (widzisz?). Zapisuje się to właśnie tak: k:g.
  • Ubezdźwięcznienie – to samo, co udźwięcznienie... Ale na odwrót, np. wyraz pszyjaciel, rz:sz
  • Utrata dźwięczności na końcu wyrazu (zwany tesz zanikiem dźwięczności w wygłosie) – prawie jak ubezdźwięcznienie. Przykładowo: chlep (b:p)
  • Uproszczenie grupy spółgłoskowej – jej wpływy zauważa się szczególnie w szybkiej mowie. Na przykład dajmy japko.

Szablon:Stubjez