Hannibal Lecter

Hannibal Lecter - wybitny psycholog, lekarz, filozof, humanista, znawca muzyki i kucharz. Przy okazji psychol, morderca i kanibal. Innymi słowy typowy zestaw "wszystko w jednym".

Młodość

Rodzice Hannibala byli litewskimi bogaczami, ale młody Lecter miał pecha, bo kiedy miał 8 lat wybuchła wojna i cały rodzinny majątek szlag trafił. Rodzinka musiała się przenieść do małego domku w lesie, który to z kolei najechali i Ruscy i Niemcy naraz, tak więc rodzice małego Hannibala polegli bohatersko w krzyżowym ogniu, pozostawiając jego oraz jego siostrę Misze samych. Niestety, jak to zwykle bywa, gdy się wali to wszystko, tak więc tego samego dnia do Hannibala i Miszy z wizytą wpadli ruscy najemnicy. Dla kogo walczyli to już nie było istotne, w każdym razie byli głodni, a jako się tak nieszczęśliwie złożyło że w pobliżu nie było McDonalda, a TelePizza na czas wojny zawiesiła działalność. Przykra sprawa. Tak więc wygłodniała banda musiała czymś się pożywić. Hannibal był jednak zbyt kościsty, więc padło na Miszę. Ponoć to właśnie od tego momentu Lecterowi odwaliło.

Po wojnie znalazł się w sierocińcu, który przypadkiem mieścił się w dawnym zamku należącym do jego rodziny. Hannibalowi jakoś nie odpowiadało mieszkanie tam w roli jednej z sierot, tak więc gdy jeden z opiekunów chciał go zdzierżyć po mordzie, napotkał na swojej drodze przeszkodę w postaci widelca. Dzień później nawiał do Francji, oczywiście nie mając przy tym żadnych problemów z przedostaniem się najpierw do Polski, potem do NRD, a i strażnicy na żelaznej kurtynie jakoś w tym momencie akurat byli przymuleni. Jak się okazało młody Hannibal znał też wszystkie europejskie języki, bo nigdzie nie miał problemu z porozumiewaniem się.

Tak więc we Francji Hannibal zamieszkał wraz ze swoją japońską ciotką, a wkrótce odnalazł wszystkich którzy swego czasu zrobili sobie z jego siostry fast-fooda i zrobił im delikatnie mówiąc krzywdę. Po drodze pociął jeszcze kataną jednego rzeźnika, który zarywał do ciotki. Rozwydrzony gówniarz okazał się przy tym niesamowicie usłużny, tnąc jego grube dupsko dokładnie w ten sposób, w jaki ów sympatyczny pan mu zasugerował.