Miley Cyrus

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Plik:Mileycyrus.jpg
Piękna, różowa Miley koło instrumentów klawiszowych, na których nie umie grać
Plik:Very miley cyrus.jpg
Plakat przeznaczony dla trzylatków

SMiley Cytrus (ur. 7 listopada 1992 w Disneylandzie) – aktorka i piosenkarka (od święta także gitarzystka) z Disney Channel. Na co dzień gra Hankę Fontannę. Stwierdzeniem, że Radiohead to jej ulubiony zespół, zapewniła mu złą sławę na długie lata.

Początki „kariery”

Srajli od najmłodszych lat lubiła robić z siebie idiotkę zakładając na siebie blond perukę i drąc japę do dezodorantu wykrzykując radośnie „I can't wait to see you again”. Prócz tego Miley od dziecka marzyła o pracy w ZOO, bo Miley kofffcia zwierzątka. W wieku 10 lat jej marzenie się spełniło. Pod opiekę dostała żółwie, ponieważ tylko one nie mogły przed nią uciec. Niczego nieświadome biedactwa spędzały dwanaście godzin w towarzystwie Miley, która z nimi rozmawiała, robiła sobie z nimi fotki i śpiewała. Dyrektor ogrodu nie miał już pieniędzy na kupowanie nowych żółwi, które umierały w męczarniach, więc powiedzial Miley, że pięknie śpiewa, przez co dziewczyna uwierzyła w siebie i wybiegła z ZOO oglaszając światu, że od dziś zajmuje się śpiewaniem. Świętowali pracownicy, dyrektor, a przede wszystkim szympansy z klatki obok i żółwie które już nie musiały się męczyć słuchając jej śpiewu.Dyrektor dostał za ten pomysł dzięki któremu ocalono wiele zwierząt nagrode Nobla.Srajlus na pierwszym koncercie się zesrala, więc internauci poczeli piesczotliwie mówić na nią Hannah Zasrannah lub Hannah spierdzianah.

Nikt nie spodziewał się że zarobi w ten sposób jakiekolwiek pieniądze. A jednak! Pewnego dnia powstał pomysł na serial, w którym dziewczynka będzie wabiła swoim upośledzeniem głosem setki słodkich jedenastolatek przed telewizory. I tak powstała Hannah Zasranah!

siki

SIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayys SIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayys SIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayys SIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayysSIkIkIksidasSkIkI I PiSióRayys

„O nie! Z Miley naśmiewają się w filmach!”

Po premierze filmu Disaster Movie, setki młodych, rozgoryczonych fanek Miley zaczęło rozpierdaszać wszystko co stało im na drodze. Te małe demony był wściekłe, bo w filmie... uśmiercono ich idolkę! Prócz tego, w końcowej piosence udawana Hannah śpiewała, że rżnie Montanę w dupsko! Wszystkie małe pokemonki cięły się żyletkami, płakały i darły japy... aż do kolejnego odcinka ich ukoffanego serialiQu „Hannah Montana”.

Film!

Zaczęto nagrywać film Hannah Montana. Gdy jego emisję rozpoczęto w kinach na całym świecie, Miley została ustawiona na całe życie. Już w tym momencie ma hajsu jak lodu dzięki sweetashnym dzieffczynkom, które bronią swojej ukochanej Miley w każdej sytuacji i chodzą na ten głupawy film do kin po sto razy.

Dorobek kulturalny

Zbierzmy wszystko do kupy i przedstawmy cały dorobek Miley...

Wiadomości z ostatniej chwili

  • Serial Smiley Cytrusa powoli schodzi z anteny! Więcej tu!