Jens Lehmann

Jens Lehmann (ur. 10 listopada 1969 w Essen) – niemiecki bramkarz, zawodnik VfB Stuttgart. Urodził się w Jedzeniu, co wiele tłumaczy... chociaż w sumie to nic nie tłumaczy. Prawdziwy szkop, nawet grał z Podolskim i Klosem w reprezentacji.

Biografia

Przygodę piłkarską rozpoczął w wieku 3 lat. Od 1932 do 1954 grał w klubie o niewymawialnej nazwie (gdzieś w Niemczech. Następnie przeszedł (do klubu o równie dziwnej nazwie) gdzieś do Essen, gdzie miał spędzić kolejne 33 lata. W 1987 został zakupiony do Schalke 04. W barwach tego klubu rozegrał 219 spotkań, jednak kuszony ofertami z włoskiego Milanu, uciekł z Schalke przy najbliższej okazji. W Milanie nie zagrzał jednak zbyt długo miejsca, ponieważ już w rok później wrócił do ojczyzny gdzie miał od grać dla Borussii Dortmund, gdzie grał do roku 2003.

Arsenal

Pod koniec sezonu 2002/2003 wypatrzony w Borusii przez Arsene'a, trafił do Arsenalu na zasadzie uprowadzenia, jako zastępca legendy klubu Davida Seamana. 18 maja 2006 jego Arsenal przegrał w finale Ligi Mistrzów z FC Barceloną 2:1. Sam Jens Lehmann przejdzie do historii tych rozgrywek jako pierwszy piłkarz, który w finale otrzymał czerwoną kartkę. Warto także dodać, że jest pierwszym piłkarzem w tych rozrywkach, który przerwał mecz (Arsenal-Villarreal), aby poganiać się z wiewiórką która wybiegła na murawę z szatni Arsenalu, podobno z szafki Jensa, tak przynajmniej twierdzi jego były kolega Ashley Cole w swojej nowo opublikowanej książce "Moja Obrona".

Stuttgart

Dopiero co go kupili.

Reprezentacja

W reprezentacji Jens rozegrał nie mniej nie więcej jak kilka meczów. Pod koniec kwietnia 2006 trener reprezentacji Niemiec, Jürgen Klinsmann, zdecydował, że to właśnie Jens a nie jego rywal, Oliver Kahn, będzie kompromitował reprezentację na Mundialu 2006. Na tych mistrzostwach Lehmann wystąpił w 6 meczach, zagrał 600 minut, wpuścił 5 bramek, w meczu z Argentyną, w serii rzutów karnych przyjął 2 z nich na własną głowę (ostatnio wyszedł ze szpitala i wznowił treningi z drużyną).

Rodzina

Jens Lehmann jest szczęśliwym ojcem sześciorga małych Lemaniątek: Adolf, Heinrich, Joseph, Hermann, Erwin oraz najmłodszy Joachim.

Dzieciństwo

expił i się zaexpił i wpadł na boisko od piłki norznej bo stygł kisiel ktury zdyhal ded ded