Śrubokręt
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Śrubokręt – rodzaj krótkiej, jednoręcznej broni białej. Znajduje się w wyposażeniu każdego wojskowego majsterkowicza. Składa się z dużej, plastikowej (czasem gumowej) rękojeści i ostrza zakończonego ostrym, płaskim bądź gwiazdkowym czubkiem. Śrubokręty mają różną długość i inne parametry fizyczne, co zwiększa skalę ich przydatności.
Zastosowanie
- Podczas walki wręcz można znienacka zranić nim dowolną część ciała wroga.
- Przed zastosowaniem powyższej metody warto pozbawić oponenta przytomności przez uderzenie rękojeścią. Istnieją szanse na śmiertelne uderzenie.
- Jako szpada na krótki dystans.
- Z jego pomocą łatwo da się pozbawić wroga narządu wzroku.
- Nieźle spisuje się jako zatruta strzała z łuku.
- Na tzw. małą minę (zakopać w ziemi tak, żeby koniec śrubokręta wystawał nieco ponad glebę). Jeśli ofiara ma miękkie buty, to będzie mieć także gustowną dziurę w stopie.
- Unieszkodliwianie bomb i innych materiałów wybuchowych.
- W ostateczności poluzować lub odkręcić śrubki w pojazdach przeciwnika. Niezastąpione narzędzie przy akcji sabotażowej!
- Wkręcanie, wykręcanie
pranie, sprzątanie. - Bardzo przydatny (wręcz niezbędny!) do otwierania łazienki.