Chałtura

Chałtura – przejaw działaności artystycznej, cechujący się wysoką dozą przypadkowości.

Chałtura polega na wykonywaniu przez przypadkowego artystę przypadkowych czynności artystycznych w zupełnie przypadkowym miejscu, przy udziale przypadkowej publiczności. Rzeczona publiczność jest bardzo często zaskonoczona napotkanym chałturnictwem, gdyż przyszła do hipermarketu kupić musztardę, a nie posłuchać Ali Janosz czy powąchać Oliviera Janiaka.
Na percepcję chałtury przez publiczność niewatpliwy wpływ ma postać chałturzącego. Najczęściej jest to ktoś znany, najlepiej z telewizji, który ma niewiele do zaoferoania poza uśmiechem nr 5, okraszonym garniturem wybielonych zębów. Znajomość chałturzącego kończy się zazwyczaj w momencie, kiedy zaczyna on np. wykonywać utwory muzyczne, nieznane nikomu, poza sobą.

Wyższą formą chałtury jest udział w tzw. "imprezach zamkniętych". Chałturzący ma się tam doskonale wkomponować w produkt sponsora imprezy (np. w środki na wzdęcia) i ma mu być z nim do twarzy. Może wykonać kilka swoich utworów, ale dopiero w momencie, kiedy wszyscy będą na tyle pijani, że nikt nie będzie się nim przejmował. Generalnie powinien się ładnie uśmiechać i pozować do zdjęć. Za wszystko dostaje grubą kasę.

Chałturę zazwyczaj kończy rozdanie kilkudziesieciu autografów na przypadkowych rzeczach (weksle, rachunki z "Biedronki", kości podudzia).

Pomimo, że chałtura nie należy do lansu, pozwala się utrzymać znacznej rzeszy polskich artystów.