Floating Garden

Floating Garden (wł. Sinking Garbage) – strategia rozwoju Szczecina do roku 5020 2050, mająca na celu uczynienie z miasta pływającego ogrodu. Wg tej strategii nazwę miasta należy zapisywać po niemiecku międzynarodowym alfabetem fonetycznym, a okna tramwajów i autobusów zaklejać białymi kleksami, które doprowadzają do szewskiej pasji zachwycają pasażerów, pragnących wiedzieć, na jakim przystanku obecnie się znajdują podziwiać cudowną wizję. Strategia została wymyślona przez Niemców zainteresowanych zmianą przynależności miasta pomysłowych studentów kochających swoje miasto.

Chociaż realizacja strategii przewidziana jest na blisko 40 lat w przód, to jednak często dochodzi przedwczesnego spełnienia wizji, zazwyczaj wczesną wiosną w wyniku gwałtownego topnienia śniegu, bądź cofki na Odrze. Wtedy duża część miasta dostaje się pod wodę, co zachwyca miejskich włodarzy.

Cele strategii

• stworzenie wyspy, która pływała będzie po morzach i oceanach całego świata;
• utworzenie wielkich zielonych terenów na miejscu stoczni i innych zakładów niepotrzebnych brzydkich budynków;
• zaklejanie szyb pojazdów komunikacji miejskiej białymi kleksami, a w przyszłości zastąpienie pojazdów statkami i innymi jednostkami pływającymi;
• wzbudzenie zachwytu miastem u sąsiadów zza Odry;
• stworzenie konkurencji dla Wenecji.

Nieoficjalnie mówi się, że władze miasta planują ustawienie zapór na Odrze celem ułatwienia realizacji wizji poprzez zwiększenie ilości wody zalewającej miasto.