Upodobnienie fonetyczne
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
 |
Ten artykuł jest pisany w stylu osoby (lub czego tam), której dotyczy i może nie być zrozumiały dla wszystkich. |
Szablon:Tróżnice miendzy tym, jak sie wyrazy pisze, a jak mówi. Dochodzi do niego ftedy, gdy dwie położone obok siebie spółgłoski w wyrazie tak sie lubiom, że jedna pszekazuje swoje cechy tej drugiej.
Podział upodobnień
- Szablon:Tjest ftedy, gdy głoska bezdźwienczna otszymuje dźwienczność od innej dźwiencznej, np. wyras tagże, gdzie bezdźwienczne k zamienia sie w dźwienczne (nawed bardzo) g (widzisz?). Zapisuje sie to właśnie tak: k:g.
- Szablon:Tto samo, co udźwiencznienie... Ale na odwrót, np. wyras pszyjaciel, rz:sz.
- Szablon:Tprawie jak ubezdźwiencznienie. Pszykładowo: chlep (b:p).
- Szablon:Tjej wpływy załważa sie szczególnie w szypkiej mowie. Na pszykład dajmy japko.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny językoznawstwa. Jeśli nie jesteś Ruskiem z bazaru – rozbuduj go.
