Céline Dion

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Céline podczas koncertu w Iraku

Szablon:Tkanadyjska wokalistka o oryginalnej urodzie (efekt uzyskany dzięki czołowemu zderzeniu pancernika Bismarck z koniem Przewalskiego), będąca jedną z tych gwiazd, które całą karierę zawdzięczają jednemu płaczliwemu singlowi. Jak każda gwiazda ma debilne poglądy polityczne[1] oraz fundację.

Tak, teraz śpiewam po angielsku!

W 1990 roku wydała pierwszą płytę w języku angielskim. Francuscy słuchacze poczuli się oburzeni i uważali to za zdradę. Dlatego Céline postawiła na stary, sprawdzony sposób radzenia sobie z tego typu konfliktami – postawiła na schizofrenię. Jeden album wydawała po angielsku, drugi był francuski. Zaczęła też współpracę z popularnym francuskim pieśniarzem, Jean-Jacquesem Goldmanem, czym uspokoiła swoich francuskich fanów. Mimo tych wszystkich machinacji Céline pozostałaby średnią piosenkarką, będącą jednocześnie klonem Sary Jessiki Parker, gdyby nie jedna, przełomowa decyzja.

Titanic

W 1997 Célina nagrała piosenkę do kasowego filmu Titanic. Tytuł piosenki brzmiał „My Heart Will Go On”. W związku z tym, że miliony ludzi skojarzyły tę piosenkę z super popularnym filmem, sama piosenka też stała się super–popularna, a nawet jedną z najpopularniejszych, zwalniając panią Dion od jakiegokolwiek starania się.

Marzenia

Jej największym marzeniem jest angaż do filmu o katastrofie sterowca Hindenburg, gdzie chciałaby zagrać główną rolę. Ponadto bardzo pragnie zebrać kolekcję biednych dzieci z wszystkich krajów świata.

Przypisy

  1. Opowiada się ona za niepodległością Quebecu, hahaah!