Achaja

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 14:29, 6 lut 2014 autorstwa Józef Piłsudski (dyskusja • edycje) (nowa strona)
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)

Ale jak ona może tak na tym koniu z gołym tyłkiem jeździć? Przecież odparzyłaby sobie...

Przemyślenia podczas lektury

Szablon:Ttrzytomowa powieść fantastyczna autorstwa Andrzeja Ziemiańskiego, stanowiąc ekspozycję jego fantazji seksualnych. Oprócz dużych ilości cycków na stronę, książka charakteryzuje się tym, że zamiast prowadzić dialogi, postaci wymieniają się długimi na kilka stron monologami. Kontynuacją Achai jest kolejna trzytomowa powieść Pomnik cesarzowej Achai.

Fabuła

Fabuła utworu oscyluje wokół trzech wątków. Pierwszym z nich jest poświęcony córce wielkiego księcia Archentara (nie mylić z jeszcze większym księciem), drugi opowiada o wychowanym wśród piratów-pedofili Siriusie i jego kumplu, świątynnym skrybie z ambicjami Zaanie, a trzeci skupia się na magu Meredithu.

Achaja

Achaja dorasta na dworze księcia Archentara, jako typowa książęca córka. W pewnym momencie Archentar postanawia jednak spłodzić sobie drugiego potomka i znajduje sobie w tym celu żonę niewiele młodszą od ukochanej córki. Jak to bywa, baby zaczynają się między sobą żreć[1]. Zła żona księcia nakłania małżonka do wysłania córki do wojska. Tam Achaja uczy się, że armia to jedno wielkie skurwysyństwo. Na dodatek już po pierwszej bitwie zostaje porwana przez agentów wrogiego cesarstwa Luan i wykorzystana w negocjacjach w sprawie zawarcia pokoju.

SEKS!

Gdy negocjacje kończą się, Achaja trafia do obozu niewolników na jakimś zadupiu Luan[2]. Doznaje tam niebywałych przyjemności takich jak gwałt[3] zbiorowy czy jedzenie ziemnych przysmaków i uczy się walki mieczem. W końcu w czasie burzy piaskowej udaje się uciec. Udaje się do leżącego nieopodal królestwa Arkach, gdzie zatrudnia się ponownie w armii. Armia ta jest o tyle nietypowa, że służą w niej wyłącznie baby, co stwarza okazję do opisów lesbijskiego seksu[4].

CYCKI! CYCKI! CYCKI!!!

Arkach toczy bój z istotami, które nazywane są potworami. W rzeczywistości są to kobiety o czarnych oczach bez tęczówek i pojawiających się lub znikających ogonach, będące do tego doskonałymi szermierzami. Owe kotobaby porywają Achaję, gdyż uznają ją za godną, do leśnego matecznika. Tam dziewczyna żyje sobie jakiś czas, co staje się pretekstem do jeszcze większej ilości opisów lesbijskiego seksu.

SEKS!!!

Następnie Achaja wraca do Arkach i nakłania lokalną królową do zawarcia sojuszu z kotobabami. Następnie wymusza na królowej wspomożenie Królestwa Troy w walce z cesarstwem Luan. W wyniku mniej lub bardziej udanych machinacji udaje się im osiągnąć cel. Gdy cesarstwo zostaje pokonane, Achaja zostaje władczynią nowego imperium. Aby zaspokoić królową Arkach[5] poślubia jej synka Biafrę, który tak w zasadzie przedkłada chłopców nad dziewczęta. Dzięki temu Achaja może nie zmieniać swoich przyzwyczajeń z armii i urządzać sobie grupowe orgie z kochankami obojga płci.

SEKS!!!

Sirius i Zaan

Sirius wędruje sobie po kraju zabijając ludzi za drobną opłatą[6]. W końcu spotyka na swojej drodze Zaana, który pracuje jako skryba w świątyni w pobliżu miejsca, w którym koń kowala się ochwacił dziesięć lat temu. W obliczu cudownej amoralności Siriusa Zaan z miejsca zakochuje się w chłopaku, zabiera oszczędności i razem ruszają świat. W międzyczasie Sirius zabija rycerza zakonu, a nawet Zakonu, który ma przy sobie listy uwierzytelniające. Korzystając z takowych morderca i skryba udają się

Przypisy

  1. Dzięki temu możemy przeczytać pierwszy opis gołego tyłka Achai
  2. Prawdopodobnie gdzieś w okolicach Sosnowca
  3. Eee... Sama chciała!
  4. Tak, nie ma to jak seks bab o posturze Marit Bjoergen
  5. Wyjątkowo nie W TYM sensie
  6. Tak, żeby na jedzenie starczyło