Marty Friedman
 |
Ten artykuł został umieszczony na liście stron do usunięcia. Aby poznać dokładniejsze powody umieszczenia go na tej liście i ewentualnie podjąć dyskusję nad pozostawieniem go na Nonsensopedii, przejdź do tej strony. |
Szablon:T właść. Martin Adam Friedman – żydowski gitarzysta urodzony 8 grudnia 1962 w Waszyngtonie, w Usa, na Ziemi, w Drodze Mlecznej. Jest gitarzystą solowym, producentem, grał w projektach Hawaii i Cacophony oraz Megadeth.
Kariera
W 1981 wydano pierwsze demo Vixen z jego udziałem. Grał tam do 1982, gdy Vicen zmienił nazwę na Hawaii. W 1986 zaczął grać, wraz z Jasonem Beckerem w Cacophony. Wszyscy wiedzą, że był to zwykły zespół, a nie projekt łączący dwóch świetnych muzyków, a prywatnie kolegów[1] i wszystcy liczyli się tam tak samo. Wskazują to np. że na każdej ich okładce[2] były ich zdjęcia, że na okładkach na samej górze, wielkim drukiem były wypisane ich nazwiska, a nazwa zespołu drobnym druczkiem, jako dodatek. Ale że nikt tego nie chciał kupić, rzucili to w cholerę i zaczęli grać solo. Grali oni sesyjnie na swoich płytach, i pozostali przyjaciółmi. W 1990 Friedman był jednym z kandydatów na gitarzystę Megadeth, ale Mustaine go nie chciał, bo miał rude włosy[3]. W końcu przyjęto Marty'ego jako gitarzystę. Mustaine sam przyznał, że w porównaniu z Martym gra jak harcerz przy ognisku, więc z zazdrości porwał mu struny. Jak się póżniej okazało, ten Jackson był jego, więc nie wywiązał się z tego żaden spór. Martin mieszkał u mamy, która zabraniała mu pić i ćpać, a chłopaki z zespołu przejęli jego nawyki, też nie pili, i Rust In Peace było pierwszą płytą Megadethu nagraną bez udziału użycia narkotyków i alkoholu. W 1999 Marty'emu przestał się podobać styl grupy, odszedł, kontynuując karierę solową. Teraz żyje sobie w Japonii z żoną japonką i brzdąka coś po japońsku na japońskich Jebanezach Ibanezach.
Sprzęt
- Carvin, szczególnie model V220M – grał na nich za czasów Hawaii i Cacophony.[4]
- Jackson Kelly – do thrashmetalowego image'u postanowił dobrać bardziej metalową gitarę, a że wszyscy w zespole grali na Jacksonach…
- Ibanez, zazwyczaj model SZ – w Japonii innych nie znalazł, a ibanez dodatkowo poczuł łatwą kasę na sygnaturach Friedmana.
