Sigmund Freud

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
To jest najnowsza wersja artykułu edytowana „19:18, 18 maj 2021” przez „Grzeeesiek (dyskusja • edycje)”.
(różn.) ← przejdź do poprzedniej wersji • przejdź do aktualnej wersji (różn.) • przejdź do następnej wersji → (różn.)

Pierdolę Freuda, bo Freud to niedojda...

Piotr „Magik” Łuszcz o Freudzie

Sigmund Freud (ur. 6 maja 1856 w Freibergu, zm. 23 września 1939 w Londynie) – filozof i lekarz austriacki, który miał pogląd na każdy temat. Wraz z Nietzschem był guru i wielką szychą ruchu faszystowskiego, także miłośnikiem chomików i Murzynów. Wielki idol wszystkich psycho-anal-ityków. Jego idee i opracowania na temat budowy i funkcjonowania ludzkiego umysłu, powszechnie uważa się za drugą najgłupszą rzecz w historii.

Poglądy Freuda[edytuj • edytuj kod]

„Psychoanalizę wymyśliłem gdzieś na wysokości obiadu”

Freud wymyślił emo.

Wszystko zaczyna się w wieku niemowlęcym, kiedy dziecko wkracza w pierwsze z trzech stadiów rozwoju psychofizycznego, gdzie czeka na nie wiele wyborów. Po nich następuje tzw. latencja, czyli cisza przed burzą, a potem nasze małe emo ujawnia się w całej okazałości. Pamiętajcie rodzice! Gdyby przez pierwsze 6 lat udało Wam się coś popsuć, efekty będą nieodwracalne i trzeba pogodzić się z faktem, iż Wasze dziecko przejawia chore zainteresowanie Linkin Parkiem oraz czarną odzieżą. Kolejność faz jest następująca:

  • 0–2 lata – faza oralna. Usta stanowią źródło przyjemności, wyzwaniem zaś jest usamodzielnienie się. Osobowość może być agresywna – próba usamodzielnienia się doprowadziła do obłędu i w życiu dorosłym człowiek jest werbalnie agresywny albo receptywna – witamy w gronie alkoholików, palaczy, otyłych, obgryzających paznokcie, osób biernych i niesamodzielnych (co jest ważnym fundamentem do bycia emo);
  • 2–4 lata – faza analna. Wyzwanie stanowi samokontrola i posłuszeństwo, których nauka rozpoczyna się wraz z treningiem „kibelkowym”. Fiksacja w tym punkcie odznacza się osobowością analno-ekspulsywną – brak samokontroli, impulsywność, niestabilność lub analno-retentywną – perfekcjonizm, nadmierne kontrolowanie emocji i pragnień;
  • 4–5 lat – faza falliczna. Kompleks Edypa u chłopców i tzw. elektra u dziewczynek. Polega na pociągu fizycznym do rodzica płci przeciwnej (chyba, że jest się murzynem albo chomikiem) oraz strachu przed karą rodzica tej samej płci. Aby w pełni nauczyć się moralności i zrozumieć własną płeć, dziecko musi przenieść swoje zainteresowanie z rodzica na inne osoby płci przeciwnej oraz zidentyfikować się z rodzicem tej samej płci. Obsesja na tym etapie prowadzi do powstania osobowości aseksualnej i purytańskiej lub amoralnej i rozwiązłej. Źródło wszelkich zboczeń i patologii na tle seksualnym.
  • 5 lat – początek dojrzewania, latencja, czyli tzw. cisza przed burzą lub wytłumienie. A potem każdy rodzic na chwilę idzie w róg pokoju, żeby popłakać...;
  • Dojrzewanie i dorosłość – faza genitalna. Czas, w którym wszystkie błędy wychowawcze wychodzą na wierzch, a dziecko okazuje się być nieprzystosowanym do życia zboczeńcem i wykolejeńcem, chyba, że ten proces nie był zbyt szkodliwy. Toteż w tej fazie dziecko zaczyna budować swoje przyszłe życie z pewnością siebie i radością z bycia moralnym, dobrym i zdrowym człowiekiem.

Żeby być emo, muszą zostać spełnione aż trzy warunki. To znaczy, że prawdopodobieństwo wynosi w przedziale 1–27%, zważywszy, że poza dwoma radykalnymi wypaczeniami możliwy jest jeszcze rozwój normalny.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]