Completely Unprofessional
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Completely Unprofessional – jednoosobowy zespół muzyczny grający poezję śpiewaną, który prezentuje podcast.
Tematyka utworów[edytuj • edytuj kod]
Utwory zespołu to akompaniament gitary i wokal. Piosenki grupy mówią o tym, jak źle, jak dobrze jest w Polsce. Twory wyśmiewające Polskę:
- Kaleka społeczny – opowiada o tym, że największą kasę można w naszym kraju zrobić nie robiąc nic, zachodząc w ciążę i pijąc jabole.
- Opóźniony pociąg pospieszny – gani PKP, śpiewając w ich imieniu przeprosiny skierowane do pasażerów, za m.in. powolną, bezpieczną jazdę spowodowaną stanem technicznym polskich torów.
- Ballada o Podolskim – ochrzanianie ludzi z PZPN, za to, że nie chcieli Podolskiego w naszej reprezentacji.
Ale są też chwalące (a właściwie jest jeden):
- Nawalony – podmiot liryczny może pić alkohol ile tylko mu się podoba, ponieważ jest Polakiem... więc jest wzmocniony.
Skład[edytuj • edytuj kod]
- Martin Lechowicz – gitara, harmonijka, flet, wokal, keyboard, teksty;
- Hugo Kosinski – nazywa siebie managerem zespołu;
- Becia – ładuje płyty w koperty i udaje, że wysyła. Do nikogo jeszcze nie doszły;
- Kalin Kodowacz – uważa się za kogoś w rodzaju webmastera;
„Kompletny Brak Profesjonalizmu”[edytuj • edytuj kod]
Kompletny Brak Profesjonalizmu to pierwsza i nie jedyna płyta zespołu (kolejna jest w drodze). Została wydana w nakładzie 700 sztuk, z którego zaledwie 9 zostało na składzie. Jak twierdzi Martin – są w niej piosenki smutne i wesołe, żeby było ciekawiej. Decyzja o zrobieniu tego miszmaszu kosztowała go dokładnie 10 sekund z życia.
Wyróżnienia dla zespołu[edytuj • edytuj kod]
- Nagroda Publiczności dla najlepszego jednoosobowego zespołu muzycznego grającego na gitarze Takamine EG260-CBK, którego nazwa zaczyna się na „C”.
- Wyróżnienie w lokalnym konkursie na najlepsze wykonanie „Obławy” Kaczmarskiego na klatce schodowej po dziesiątej wieczorem.
- Nagroda Jury w Międzynarodowym Festiwalu Grup Muzycznych Założonych przez Martina Lechowicza.
Sukcesy Martina[edytuj • edytuj kod]
- Nagroda za najlepszy polski podcast
- Wyróżnienie w konkursie serwisu Interia360.pl na najlepszego Dziennikarza Obywatelskiego 2007/2008
- Umieszczenie się na „liście Żydów w zniewalanej Polsce” po napisaniu donosu na siebie samego.
- Ponad milion odsłuchań „Ballady o Podolskim” na YouTube. Puszczali ją też w kilku polskich radiach i w TVN24. To miło z ich strony.