Bełkot pseudopoetycki
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Bełkot pseudopoetycki – stosowany w poezji sposób pisania, który nie jest zrozumiały dla kogokolwiek, nawet dla autora wiersza. Bełkot ten używany jest przez poetów wtedy, gdy chcą aby ich dzieło wydało się nad wyraz głębokie i mające zmusić do refleksji.
Przykłady bełkotu pseudopoetyckiego
- Nasza klepsydra odmierza głębokość naszych dusz
- Rzeź cierpienia ucieka w czarnej egzystencji od obcej róży
- Chmury świadomości plują na zemstę
Ponownie wiatr spotyka
Zwodnicze pożądanie
Szatan cierpi w ponurym zniszczeniu - Ludzie kłamią w upadłym niczym nowi w oczyszczeniu
- Wstań
powiedz nie jestem sam
i nigdy więcej już nikt
nie powie sępie miłości
nie kochasz