Kujon
Kujon – osoba charakteryzująca się koszulą w spodniach i okularami po dziadku. Występująca pojedynczo, ewentualnie stadnie, a stada kujonów nazywamy kółkami naukowymi.
Ataki denerwującego śmiechu zakańcza osobliwym chrumknięciem jak, nie przymierzając, prosiak. Normą wśród kujonów są alergie na wszystko, co unosi się w powietrzu. Mają tak mizerne ciała, że zdaje się, iż pierwszy podmuch wiatru może ich zdmuchnąć. Żaden kujon nigdy nie wyciśnie na klate 15 kg, choćby nie wiadomo ile ćwiczył. Nierzadko zdarzają się jednak przypadki wyjątkowo otyłych osobników. Tak czy inaczej, wiadomo, że kujon kulturystą nie zostanie. Często posługuje się bełkotem pseudonaukowym. Jerzeli zaówarzysz tó jakiź błont, to jesteź kójonem.
Stosunek do nauki
- Kuje wszystko, co się da, nawet jeśli jest to niepotrzebne, np.: etykietka z opakowania konserwy, książka telefoniczna.
- Nic nie rozumie (można kuć na blachę, ale rozumieć to już za wiele).
- Ważne, by spędzić co najmniej 4 godziny na kuciu; inaczej nie dość, że nic nie rozumie, to jeszcze nie pamięta zupełnie nic.
- Kujon nigdy nie wraca ze szkoły autobusem,ze szkoły wróci tylko na piechotę,a to dlatego, że mama każe mu zawsze kupować bilet za te pieniądze woli jednak nabyć książkę którą z powodzeniem może wykuć na blachę.
- Jego plan zajęć to Szkoła-nauka-wow-szkoła-nauka-wow... itd
- Używa młotka i gwożdzi do kucia
Stosunek do płci żeńskiej
Kujon ma się za przystojnego i inteligentnego. Jednakże najważniejszą kobieta w życiu kujona jest jego mamusia. Za oczywiste uważa się, że kujon bynajmniej nie posiada własnej samicy. Jeśli upatrzy sobie jakąś nieszczęsna ofiarę, łazi za nią w dzień (w nocy śpi na całe Boże szczęście). Ów obiekt zainteresowania zwykle ucieka lub jest niesympatyczny dla kujona. Wyzywa go, jednakże, gdy nie jest zwykłym lachonem i ma dostatecznie dużo mózgu, by zwalić na kujona cała swoją prace domową, ma z tego wszystkiego przynajmniej zrobione lekcje.
