Poradnik:Jak podróżować autostopem po Norwegii
Kapciomeństwo (kapciomen/a, kapciomenienie się, kapciomech/a) –- nazwa wywodzi się od łacińśkiego kapcius - brak istotnej esencji oraz menus - zagłębienie się w otchłań; w slangu młodzieżowym używane jako czasownik, rzeczownik i przymiotnik odrzeczownikowy; określa stan entropijnej stagnacji, bałaganu, smrodu, chaotycznego czegokolwiek co dzieje się w zwolnionym tempie bądź tempie zerowym, jest raczej degeneracją jakości na rzecz nieprzesortowanej ilości
Geneza
Ewolucyjnie wykształcenie się czasownika określającego posiadanie czegoś na podobieństwo "kapcia w gębie" - stwierdzenie charakteryzujące stan zaraz po przebudzeniu. W neologizmie "kapciomeństwo" temat kapeć występuje jako symboliczny błogostan w lenistwie.
Historia
Hasło to trafiło do użytku w roku 2006, ocenia się jednak, że mogło powstać jakiś rok wcześniej. Wynalezione przypadkowo przez nieświadomego swego odkrycia Bartka B. z Inowrocławia. Szybko rozprzestrzenione na województwo kujawsko-pomorskie, szczególnie w okolicach miasta Toruń. Również stosowane w społecznościach internetowych.
Warunki objawiania się kapciomeństwa
Jeżeli zaniechane zostało wykonanie jakichkolwiek czynności z braku intencji, inicjatywy bądź inspiracji do ich wykonania. Jeżeli ciągła zmienność i rychłość tych zmian w Naturze została zawieszona nagle w jakimś określonym miejscu, ku uciesze tego określonego kontinuum czasoprzestrzennego. Takie warunki manifestują kapciomeństwo.
Typowe wyrażenia dotyczące kapciomeństwa
- Ale mam kapciomeństwo w gębie
- Kapciomen z Ciebie i tyle...
- Co robimy? Aaa nic nam się nie chce, kapciomenimy się w domu...
- Ale mnie zakapciomeniło...
