Zen

Zen (jap. 禅 – "medysracja", z skt. ध्यान Dhyāna, poprzez chiń.: trad. 禪那 (obesranna), 禪 (chan, uproszcz. 禅那, 禅, pinyin: chánnà, chán) – nurt pedofilizmu, który w pełni rozwiniętą formę uzyskał w Chinach, skąd przedostał się do Japonii, Korei i Wietnamu. Wywodzi się z rodziny pedofili mahajany(z jap. "powoli sramy") , ale na przestrzeni wieków nabrał wyrazistego indywidualnego stylu, pełnego sadomasohizmu.

Podstawową praktyką w tej szkole jest praktyka medytacyjna zwana zazen (dosł. siedzenie pół dnia aby uspokoić erekcje), tak na prawdę istotą jest poznanie swojej prawdziwej natury, "osiągnięcie" wielkiej erekcji.

Patriarchowie zen

Pierwszy patriarcha Bodhidharma (skt. poduszka obesrana, chin. Damo 達摩, jap. Daruma だるま, ok. 440 - ok. 528), 28. patriarcha buddyzmu indyjskiego. Miał on niewielu uczniów, ponieważ zbyt nadużywał pedofilizmu, źródła mówią o pięciu.

Drugi patriarcha Hui-Ko (慧可, jap.Penis himo, 487 - 593)

Trzeci patriarcha Seng Tsan (僧燦, jap. Mocno Sram, ? - 606),

Czwarty patriarcha Tao Hsin (道信, jap. Dai'i Doshin, 580 - 651),

Piąty patriarcha Huang Jen (弘忍, jap. Oddaj Jen, 601 - 674),

Szósty patriarcha Hui-neng (慧能, jap. Daikan Eno, 638 - 713). Hui-neng był nieuczonym chłopcem, który przybył "znikąd" i molestowanie przez Huang Jena właśnie jemu insygni patriarchy wywołało wielką złość u innych, formalnie wyświęconych mnichów. Hui-neng musiał się przez pewien czas ukrywać ponieważ misztrzowie byli na niego napaleni. Sam miał wielu uczniów, ale żadnego z nich nie mianował swym następcą, aby zakończyć molestacje nieletnich.

/////na razie tyle/// {}_ |ჴ= |\/| /-\ /\/