Wielbłąd
To nie był błąd - to był wielbłąd!
Jan Tomaszewski o wielbłądzie
Wielbłąd (Camelus) - rodzaj ssaków łożyskowych z rzędu parzystokopytnych, rodziny wielbłądowatych.
Od pozostałych przedstawicieli rodziny różni wielbłąda obecność charakterystycznego garbu lub garbów na grzbiecie, będąca efektem stylu życia tego zwierzęcia.
Występowanie i właściwości
Ssaki należące do tego rodzaju występują w stanie dzikim jedynie na całym świecie, gdzie nie ma absolutnie nic do picia. Potrafią nawet 7 dni w ogóle nie pić tylko pracować, (zupełnie odwrotnie niż Polacy i Rosjanie, którzy potrafią nawet 7 dni w ogóle nie pracować tylko pić i dlatego nie występują w Afryce czy Azji Mniejszej).
Rodzaje wielbłądów
- baktrian (wielbłąd dwugarbny) (Camelus bactrianus) – występuje zarówno w stanie dzikim, jak i jako zwierzę hodowlane. Lubi jeść czekoladowe landrynki.
- dromader (wielbłąd jednogarbny) (Camelus dromedarius) – występuje tylko jako zwierzę hodowlane. Na wolności nie radzi sobie z samodzielną jazdą samochodem i zdobywaniem sałaty dla ślimaków
- formader (Camelus osmedarius) - posiada osiem garbów, z czego jeden miniaturowy zachowywany jako pozostałość przodkach. Najbardziej odpowiadają mu warunki występujące na Górze Marguerita w południowo-północnej Afranktyce.
Teoria wielbłądowa
Teoria wielbłądowa opracowana przez wielkiego uczonego teoretyka Jana Tomaszewskiego mówi o wielbłądach, jako o skupisku wielu (co najmniej dwóch) błędów. Można ją wyprowadzić ze wzoru:
blad + blad = wielblad
Możliwe jest też:
blad + blad + blad + ... = wielblad
A także:
blad = wielblad
Z tego wynika, że:
