Linkin Park

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Mike Shinoda i Chester Bennington podczas nagrań

Linkin Park (ang. Linkujący Park) – afroamerykański zespół rockowy śpiewający głównie o tym, że życie jest do niczego. Łączy w sobie elementy metalu i hip-hopu, co sprowadza się do tego, że koty składane w ofierze są najpierw faszerowane marihuaną.

Historia

Członkowie zespołu poznali się w liceum, na początku grali jako Xero, ale uznali że to mało orginalne i zmienili nazwe na Linkin Park, bo ich pierwsza piosenka powstała w parku

Członkowie zespołu

  1. Mike Spike Kenji Anoda Anakonda Katoda Shinoda – popowa diva. W wolnym czasie psuje szklane stoły, kładąc na nich swój tłusty tyłek.
  2. Chester Cheetos Tygrysek z chipsów The Molester Charles Badminton – ma licencję na wrzeszczenie. Posiadacz mamuciego tenoru, cokolwiek to znaczy.Jego ulubionym sportem jest oczywiście badminton.
  3. Joe Woo-Hahn Solo – lubi psuć powietrze. Mieszka pod mostem. Nikt go nie kocha.
  4. Bradosław Delson – popowa diva. Na koncertach nosi nauszniki, nikt nie wie po co. Jeden but Brada śmierdzi jak dwa skunksy, co jest bezpośrednio związane z Teorią Chaosu. Początkowo członkowie zespołu mówili na niego Dele, ale Brad przeciwstawił się im wypowiadając słowa: "Dele nie żyje, nie wróci już nigdy, 3 ostatnie słowa - przepraszam za krzywdy..."
  5. Rób Burdel, ksywa Pokemon, znany z biegania z nagim przyrodzeniem na Wyspach Norfolk.
  6. Dave "Feniks" (Penis) Farelka – brukowce bezwstydnie szerzą plotki, jakoby czegoś mu brakowało. Należy to zdementować. Milosnik Nietzschego.
  7. Siódmy Członek – nikt nie zna jego prawdziwej tożsamości. Podobno jest w 1/2 Amerykaninem, w 1/2 Japończykiem i 1/3 Rosjaninem. Jego ojcem był Czaykowsky. To ciało astralne pojawia się, ilekroć ktoś z pozostałych członków robi idiotyczne rzeczy, co oznacza, że ma nad nimi całkowitą kontrolę.

Zespół odwiedził Polskę TYLKO RAZ [może to i lepiej...tyle zdecydowanie wystarczy!] grając jako support Perłowego Dżemu. Jak sami powiedzieli,koncert był największą porażką w ich karierze gdyż fani jęczeli jeden przez drugiego,że im ciasno,duszno i gorąco zagłuszając tym samym muzyków.

Albumy

  1. Teoria Hybrydu EP (wydane gdzieś w mezozoiku)
  2. Teoria Hybrydu (między 1066 a 1492, znane tylko z kronik klasztornych)
  3. Reanimancja (1815)
  4. Asteroida (2003)
  5. Live in Wietnam (2003), DVD koncertu w Wietnamie
  6. Koliżyn Kors (2132, wraz z Gejem-Z)
  7. Minety do Północy (2007)

Dupa Lala