Lalka (powieść)

Lalka – powieść napisana przez dwóch wybitnych polskich pisarzy: Bolesława z Prus i Aleksandra Głowackiego.

Lalka początkowo miała być krótkim opowiadaniem lub nowelą. Pod wpływem (natchnienia, oczywiście) utwór w krótkim czasie rozrósł się do dwustustronicowej powieści, co było rekordem w polskiej literaturze pozytywistycznej. Sami autorzy nie ukrywali zaskoczenia nad sposobem w jaki spędzają swój wolny czas.

Lalka została również wydana w Niemczech i Czechach. W celach marketingowych w zalezności od kraju zmieniano jej tytuł i pseudonimy autorów. Dlatego w kraju Krecika znano jest jako Przygody dobrego wojaka Szwejka Jaroslava Haška, a w Szwabii "Mein Kampf" Adolfa Hitlera.

Powstało wiele różnych interpretacji, ale tak naprawdę nikt jej nigdy nie przeczytał. Jedyną jej zaletą jest to, że pokazuje nam jedyne miejsce na świecie, które wsią nie było (za czasów powieści), a później się nią stało - Warsiawę.

Głównym bohaterem jest gej Wokulski który skrycie kocha się w swoim przyjacielu Ignacym Rzeckim. Z powodu swojej orientacji odrzuca rękę Izabeli Łęckiej. Izabela Łęcka (pseudonim Bella) kieruje grupą przestępczą która w ostatnich latach bardzo zubożała. Jej wspaniała angielszczyzna doprowadza do jej upadku. Kiedy skończyli się jej bogaci arystokraci wstąpiła do zakonu, by tam uwodzić równie podstarzałych ziomków jak Wokulski.

Wokulski jako pozytywista

• Kto dorobił się majątku na sprzedawaniu piasku Arabom? Wokulski!
• Kto wynalazł silnik spalinowy? Wokulski!
• Kto powstrzyma globalne ocieplenie? Wokulski!
• Kto odnalazł kamień filozoficzny? Harry Potter! Wokulski!
• Kto przez ponad tysiąc stron drobnym drukiem rozmyśla nad sensem swojego marnego życia i w końcu popełnia samobójstwo? Wokulski!