Logika

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

„Co ma baba do moralności, jak dziad też ma skarpety”.

~ Mikołaj Rej logicznie.

Logika – sztuka dywagowania czy p to q (i czy ~q to ~p). Maczał w tym wszystkim paluchy niejaki de Morgan. Do dzisiaj nie wiadomo, czy tautologia to fata morgana, czy trudna sztuka upiększania przedramion błękitnymi kotwicami. Paradygmaty logiki są orężem filozofii. Dzięki niej każdy filozof, po zapuszczeniu brody, może, obserwując pasącą się krowę i pilnując jej, żeby nie wlazła w kapustę, dowodzić rozmaitych twierdzeń. Dzięki logice może przygotować się do wykładów, w których może pociągnąć wątek na mnóstwo sposobów:

  • Przez zaprzeczenie założenia – założyć się można do wozu, zatem jeżeli nie ma wozu, to założenie nie istnieje
  • Przez dobór odpowiednich, pasujących założeń – sztuka żonglowania faktami
    • Bierzemy założenia, przekształcamy, przekształcamy, i teza jest na tacy
    • Bierzemy założenia, przekształcamy, przekształcamy... Opss, co mi tu, do jasnej cholery, wyszło?
  • Przez analogię – „Analogicznie, jak w twierdzeniu...”
  • Przez odpowiednie twierdzenia – bierzemy pół jednego i pół drugiego, łączymy i mamy trzecie – zupełnie nowe
  • Przez opowiadanie dygresji nie na temat
  • Przez demonizację – „Bez flaszki nie rozbieriosz”
  • Przez sprowadzenie na manowce – „Dla pięciu wymiarów to widać, a dalej przez indukcję...”
  • Przez presję moralną – „Jak wiadomo ze szkoły podstawowej...”
  • Przez sugestię – „Sami państwo widzą, że...”
  • Przez kalendarz – „To wynika z zeszłego roku...”
  • Przez sztuciec – „A nuż wyjdzie?”
  • Przez połechtanie ambicji słuchaczy – „To dla państwa jest proste”
  • Przez nadużycie symboli
  • Przez ciągłość oznaczeń (ciągle oznaczamy)
  • Przez iluzję – „Zrobimy teraz taka sztuczkę”
  • Przez psychologię – „Państwo sami sprawdzą”
  • Sposób harcerski – podchody dookoła dowodu
  • Sposób suflerski – „Proszę mi podpowiedzieć!”
  • Sposób cybernetyczny – „To automatycznie wynika z...”
  • Sposób plenarny – „Czy państwo się zgadzają?”
  • Sposób dogmatyczno-autorytatywny – „Tak jest w podręczniku”
  • Sposób familijny – „Bierzemy rodzinę zbiorów...”
  • Sposób samowystarczalny – „Państwo sami sobie sprawdzą we własnym zakresie”
  • Dowód przez rozparcelowanie na dostatecznie dużą liczbę przypadków (i zbagatelizowanie każdego z nich)
  • Dowód przez zakrzyczenie (jakież to kobiece)
  • Dowód przez zbagatelizowanie – „Ależ to jest trywialne!”
  • Dowód przez sprowadzenie do przerwy
  • Dowód perswazyjno-optyczny, zwany też dowodem przez ogląd – „Proszę państwa, to widać!”
  • Dowód przez zdrowy rozsadek
    • „Proszę państwa, ale to przeczy zdrowemu rozsądkowi!”
    • „Proszę państwa, korzystając z metody zdroworozsądkowej...”
  • Dowód przez autorytet – „Proszę państwa, tak po prostu jest”
  • Dowód lekkoatletyczny – „Rzut oka na tablicę, i widać...”
  • Dowód przez zamachanie rękami
  • Dowód przez skorzystanie z tezy
  • Dowód przez przeniesienie do pracy domowej
  • Dowód w sposób perwersyjny, czyli od tyłu.