Spirytus

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Spirytus (ang. spirit – duch) – przysmak i potrawa ludowa Rosjan, ojciec wszystkich alkoholi,siła napędowa III I IV RP i PRL-u, dobry przyjaciel meneli i żuli. Jest alkoholem słabym, 4% roztworem wody w etanolu. Produkowany w domowych piwniczkach z kartofli, ziemniaków i pyr. Nielegalnie rozprowadzany na rynku. Jest substancją wzmagającą pracę mózgu, często stosowaną przez studentów celem poprawienia efektywności nauki (można go nabyć w melinach w akademiku). Spirytus przed spożyciem należy rozrobić z wodą/sokiem, gdyż spożycie go w czystej formie może spowodować nadaktywność kory mózgowej, która z kolei grozi rozsadzeniem głowy, co może doprowadzić do kaca. Śmiertelna dawka wynosi 5 promili we krwi (nie dotyczy krajów byłego Układu Warszawskiego).

Ma bliżej nieznane powiązania z duchami (spiritami). Ferdynand Kiepski kiedyś nawet pozyskiwał spirytus ze spiritów (duchów).

Niektórzy naukowcy zajmujący się zwłokami Lenina popijali w pracy 96% spirytus używany do konserwacji jego zwłok, przez co zostali wyrzuceni.

Spirytus jest przeznaczony dla osób duchownych w celach wypoczynkowych, spożycie osoby nieuprawnionej skończy się kacem gigantem. Spirytus, jest towarem często nielegalnie przemycanym zza wschodniej granicy, dalej do zachodnich rozwiniętych ekonomicznie krajów - będąc głównym dochodem tamtejszych biednych , okradzionych przez państwo ludzi. Głównymi krajami przemytu są Rosja i Ukraina, a docelowymi miejscami: giełdy , stadion dziesięciolecia i inne polskie meliny. Spożywany w dużych ilościach w kościele stał się symbolem kultu - spirytus sanktus.