Jaka to melodia?

Po co idziesz do „Jaka to melodia?”? A żeby sobie kuferek wygrać.

Odpowiedź na pytanie „Dlaczego ludzie uczestniczą w tym programie”

Jaka to melodia? – teleturniej zdecydowanie nie dla idiotów. Powstał, by wprawić w zakompleksienie każdego, komu wydaje się że zna się na muzyce, bo potrafi przez 10 sekund zanucić fragment ostatniej piosenki Lady GaGi czy innej Sody Katody. Prowadzi Robert Janowski.

Scenariusz odcinka

Zasadniczo każdy odcinek dzieli się na 4 etapy, a każdy z nich wygląda mniej więcej tak samo:

• Robert Janowski: Dobrze więc, teraz puszczamy piosenkę.
• (odgłos piosenki, trwający jakieś 0,649273392 sekundy): Brzdęk-
• Robert Janowski: Oj oj, coś długo nasi uczestnicy namyślali się tym razem nad właściwą odpowiedzią, dziwne. Nic to, drogi Uczestniku, powiedz nam zatem, jaka to melodia? Oczywiście zakładam że jesteś w 100 procentach pewien swojej odpowiedzi, miałeś przecież dość czasu do namysłu.
• Uczestnik: Oczywiście, jest to utwór pod tytułem "Riding on the wind" zespołu Judas Priest z 1982 roku.
• Robert Janowski: Taaa... Ale przyznaj się, nie byłeś tego taki pewien na początku, prawda?
• Uczestnik: Wstyd mi, ale nie. Wahałem się jeszcze między utworem Jona Andersona "Easier said than done" z roku 1986 ale postanowiłem zaryzykować.
• Robert Janowski: Słusznie zrobiłeś, jest to poprawna odpowiedź. Na przyszłość jednak lepiej się postaraj. To samo tyczy się was, pozostali Uczestnicy. Ale rozumiemy, każdy może trafić na piosenkę, którą rozpoznaje trochę gorzej niż inne.

I tak dalej, i tak dalej... Obecna formułka programu wygląda tak, że po pierwszych dwóch rundach odpada pierwszy z trzech zawodników - ten, który ma najmniej kasy na koncie, bo nie rozróżnia Marii Koterbskiej od Sławy Przybylskiej, czym przynosi wstyd i hańbę sobie, i swojej rodzinie. Po trzeciej rundzie, swoją przygodę ze szklanym ekranem kończy kolejny, bo w licytacji na nutki "zaryzykował" i postanowił odgadnąć "Piosenkę serialową z 1954 roku" po dwóch nutkach, podczas gdy jego przeciwnik go zawstydził i odgadł ją po jednej nutce. 4. runda to finał, w którym Ostatni Mohikanin ostatni z pozostałych uczestników ma AŻ 30 SEKUND (!) na odgadnięcie 7 PIOSENEK (!), co daje niewyobrażalny czas PONAD CZTERECH SEKUND (!!!) na jedną piosenkę! W takiej sytuacji, grzechem jest nie wyciągnąć z kasy TVP dziesięciu koła za zwycięstwo.

Ciekawostki

• Podczas każdego odcinka, Samuel Palmer kumpel Samuela Palmera zachęca widzów do wzięcia udziału w konkursie, w którym główną nagrodą jest tysiąc złotych, zarzucając przy tej okazji jakąś trącącą Karolem Strasburgerem anegdotką, w stylu: Zapytano mnie kiedyś, czy pieniądze dają szczęście. Odpowiedziałem że nie, ale nie powinno to przeszkadzać w próbie ich wygrania w naszym programie. (?!)
• Niektóre z piosenek są śpiewane przez ich autorów, specjalnie w tym celu zaproszonych do programu, a czasami przez samego Roberta. Wtedy to Robert mówi: A teraz na scenie (tu wstaw nazwisko wykonawcy/nazwę zespołu)!. Robi on jednak tym samym w bambuko telewidzów, bo tak naprawdę scena z udziałem danego wykonawcy/zespołu została nagrana już wcześniej. Uczestnicy i klakierzy są zmuszeni wtedy do patrzenia w wielki ekran, na którym odbywa się retransmisja wykonania danego utworu. Muszą też klaskać i sprawiać wrażenie że dobrze się bawią, tak jakby dany wykonawca/zespół rzeczywiście występował na scenie tuż przed nimi.
• Od długiego czasu program promuje w swoich konkurencjach genialny zespół o nazwie Los Szczęścia. Do przebywania w tej przesławnej grupie przyznaje się wielu niezależnych od siebie artystów i wykonawców, dzięki czemu jego repertuar jest bogaty w mnóstwo znanych i mniej znanych utworów.
• Podczas emisji odcinków specjalnych, np. z okazji coniedzielnego Turnieju Miast, drugą rundę kończą tzw. "Trzy Szybkie Numerki".Nie wiadomo, dlaczego one są. Usprawiedliwione są "odcinki charytatywne" tłumacząc,że cały hajs pieniążki idą na abonament maszynę inhalacyjno-terapeutyczną dla Dzieci Neostrady podopiecznych fundacji Golców, Dody, Gracjana Roztockiego itd.
• Każdemu uczestnikowi, RJ zakłada na głowę kuferek z łakociami. No dobra, może i nie zakłada, ale na pewno bardzo by chciał to zrobić, ale decydenci zmusili go by grzecznie stawiał kuferki na postumencie danego zawodnika.