Impreza
Ale czad!
- Chemik na imprezie
Ale klimat!
- Geograf na imprezie
Ale atmosfera!
- Fizyk na imprezie
Ale jazda!
- Kierowca na imprezie
Dla mnie bomba!
- Żołnierz na imprezie
Ale faza!
- Elektryk na imprezie
Ale hardcore!
- Nauczyciel angielskiego na imprezie
Impreza (łac. partus) – ciąg przyczynowo-skutkowy, który może doprowadzić do domu w stanie nietrzeźwości.
Uczestnicy[edytuj • edytuj kod]
Różni ludzie, którzy różnie się od siebie różnią, różnie imprezują, wychodzą z imprezy różnymi drogami, różnie chodzą spać, z różnymi osobami, które mogą się od siebie różnić różnymi cechami zarówno fizycznymi (przylepność), jaki psychicznymi (czepliwość).
Przebieg imprezy[edytuj • edytuj kod]
Na imprezę można się dostać w różnoraki sposób. Najprostszym sposobem jest zaplanowanie i wybranie się na nią – nudny i nieciekawy sposób. Kolejnym jest wbicie się na imprezę nieproszonym, co może skutkować różnymi rekcjami organizatorów – szansa 50%. Ciekawym sposobem jest dostanie się na imprezę, nie wiedząc że się na niej jest.
Pierwszym etapem imprezy jest wejście, kolejnym jest alkohol, następnie alkohol. Jest możliwość usłyszenia muzyki podczas tego przedsięwzięcia, lecz jest to tylko element zagłuszający złośliwych sąsiadów, którzy nie doceniają piękna owego ewenementu.
Z imprezy nigdy nie wraca się trzeźwym, jeżeli jesteś trzeźwy znaczy, że nie uczestniczyłeś aktywnie na imprezie i zostaniesz tym napiętnowany. Po imprezie można doznać zjawiska zwanego kacem – jest to efekt nieumiejętnego picia alkoholu, lub też przedawkowania go. Jeżeli doświadczysz tego zjawiska to masz powody do dumy, jest to bowiem również efekt aktywnego udziału na imprezie.
Prawa melanżu[edytuj • edytuj kod]
Już w Starożytności czyniono pierwsze kroki w celu sformalizowania melanżowania. Do najwcześniejszych źródeł o tym świadczących należy zbiór Praw Melanżu (łac. Tua mater!), na którym został w późniejszym etapie oparty biblijny Dekalog oraz tzw. kodeks Hammurabiego. Historycy do dziś spierają się w temacie autorstwa Praw – najczęściej jako możliwych autorów wymienia się Noego, oraz (rzadziej) Mikołaja Kopernika. Pierwotnie spisany na siedemnastu glinianych tablicach, przetrwał do dzisiejszych czasów jedynie w formie przekazu ustnego. Co więcej, przez tysiąclecia wiele praw zostało zapomnianych i przetrwały tylko prawa: Szóste i Siódme. Miały one treść:
VI. Tiid ulg hest selcui!
- Secui lex
co znaczy:
Nie bierz udziału w imprezie gdy wiesz, że nie będzie alkoholu![1]
- Prawa Melanżu
VII. Cogito sumere potum alterum.
- Secui lex
Co w wolnym tłumaczeniu przekłada się na:
VII. Nigdy nie odmawiaj melanżu.
- Prawa Melanżu
Prawa melanżu stanowią jedyny właściwy zbiór reguł jakimi należy się kierować w czasie brania udziału w melanżu, o czym świadczy choćby encyklika papieska Nescio quid dicas (łac. Melanż zamiast Jasełek). Wszelkie inne prawa przy tym jednym tracą swą ważność.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ bo bez alkoholu to grzech