Awantura o kasę

„Awantura o kasę” w wersji kościelnej.

Niebieskim udzielam upomnienia za bierność w licytacji, następnym razem będzie to kara pieniężna.

Krzysiu pokazuje kto tu rządzi

Od żony też trzeba kiedyś odpocząć.

Kapitan zielonych o braku wykupienia żony z ławki rezerowych

On jest mężem mojej przyszłej żony.

Darek D., kapitan Arcymistrzów o swoim koledze z drużyny

– Biorę po dwieście złotych od każdej drużyny i słucham państwa!
– Żółci sto!

Żółci próbują licytować

Awantura o kasę (ur. 2002, zm. 2005) – polsatowski teleturniej prowadzony przez najjaśniejszą gwiazdę Krzysztofa Ibisza. Jak sama nazwa wskazuje, polegał on na awanturowaniu się o kasę, niezbyt dużą nawet jak na tamte czasy. W awanturze brały udział cztery drużyny, z czego tylko jedna w obydwu etapach gry.

Przebieg programu

Do studia wchodzi Krzysiu. Wita się z przedstawicielami drużyn poprzez podanie ręki i powiedzenie Dobry wieczór. Rękę podaje zawsze zawodnikowi siedzącemu na lewym krańcu stołu, chociaż kapitan siedzi zawsze w środku. Witanie się z kapitanem byłoby zbyt pospolite, a to Krzysztofowi nie przystaje. Następnie gospodarz programu staje przy specjalnym stanowisku i wita się z widzami. Potem omawia zasady programu, a w końcu wita mistrzów. Tym razem podaje rękę i mówi Dobry wieczór wszystkim zawodnikom. Krzysiu jest szczęśliwy. Powiedział Dobry wieczór osiem razy w ciągu zaledwie dwóch minut. Rozpoczyna się pierwszy etap, który ma sześć pytań. Krzysiu pokazuje swoją dobroduszność poprzez rozdanie drużynom po 5000 złotych. Zaraz po pierwszym etapie następuje finał, także składający się z sześciu pytań.

Najczęstsze kategorie

• Szablon:Tnajważniejsza i najbardziej lubiana kategoria, występująca tylko w drugim etapie. Oczywiście Krzysiu zawsze mówił „czarna skrzynia”, gdyż zamiana nazwy podkreślała jego indywidualność. Po usłyszeniu magicznej formułki publiczność manifestowała swoje zadowolenie głośnym Oooo!. Dzięki skrzynce można było kupić zarówno najdroższe ogórki, jak i najtańsze samochody. Można też było kupić za 4 tysiące 5 tysięcy, kupić złotówkę, czy karteczkę z napisem „Wycieczka dla czterech osób”. Niektórzy desperaci oddawali za nią wszystko co mieli.
• Szablon:Tpojawiała się tylko w pierwszym etapie. Powodem jej pojawiania się był deficyt w budżecie programu, jednak dzięki niej drużyny wykrwawiały się z małej ilości pieniędzy. Choć czasem drużyny wykrwawiali po 7 tysięcy
• Szablon:Tuwielbiona i najłatwiejsza kategoria zarazem. Nazwa "Ciekawostki" jest zastosowana tylko dlatego, że "Zgadnij jaki to przedmiot" jest za tania. Gdy Krzyś meldował jej wylosowanie, gry va banque można było się spodziewać po kilkunastu sekundach. Jej prostota polegała na tym, iż można było zostać zapytanym wyłącznie o zastosowanie lub nazwę przedmiotu.
• Szablon:Twłaściwie Seriale Polsatu. W 90% padało pytanie o Świat według Kiepskich. Właśnie dla tego była to ulubiona kategoria większości zawodników.
• Szablon:Tnajbardziej tajemnicza ze wszystkich kategorii. Każdy się zastanawiał, dlaczego była odrębną kategorią od sportu.
• Szablon:Tpytania o wszystko z wyjątkiem piłki nożnej.
• Szablon:Tnajbardziej różnorodne pytania – od 2+2 po rachunek różniczkowy n-tego rzędu.
• Szablon:Tnajbardziej zaszczytna z kategorii. Nie dość, że trzeba było być wydelegowanym przez drużynę, to jeszcze odpowiadało się przy stanowisku, z którego Krzysiu witał telewidzów. Najlepsze w tym wszystkim jest to, że to zawodnicy wybierają kategorię pytania, więc zazwyczaj widnieje kategoria "Sport", "Piłka Nożna", albo "Motoryzacja". Krótki czas na odpowiedz owocował licznymi durnotami kłębiącymi się w głowach graczy tj. województwo Środkowo i Wschodnio Pomorskie. Jeżeli się źle odpowiedziało, to siadało się przy stoliczku (Ławce rezerwowych), i modliło się o wykupienie.
• Szablon:Twymarzona kategoria dla podróżników.
• Szablon:Tw tej kategorii pytania zostały przewidziane dla chemików historyków chemii.
• Szablon:Tjeszcze w żadnym innym teleturnieju nie padło pytanie z wędkarstwa, ale w Awanturze musi ono być.

Licytacja

Drużyny po usłyszeniu kategorii przystępowały do licytacji. Na pytanie odpowiadała ta, która dała najwięcej pieniędzy. Pytanie można też było wykupić za pomocą magicznego va banque! albo krzyknięciem sumy, której przeciwnicy nie mogli przebić. Za wielokrotną bierność w licytacji Sprawiedliwy Krzysztof udzielał kary pieniężnej. Częstokroć pod koniec programu Krzysztof dorzucał do puli sumę, która miała zapewnić zwycięstwo jego ulubionej drużynie. Czasem kompletnie bez powodu w 2 pytaniu dołożył 3000, a w ostatnim nie musząc dodał 100 złotych.

Targowanie

W programie, oprócz zdolności licytacji, bardzo ważna była zdolność do targowania się. Targować należało się w dwóch sytuacjach:

• Szablon:T stosowany w sytuacji braku pewności co do odpowiedzi. Zazwyczaj drużyna kupująca używała zwrotu Panie Krzysztofie, ale my jesteśmy biedną drużyną celem tańszego zakupu podpowiedzi. Można było też odkupić od drużyny przeciwnej
• Szablon:T zwane też handlem ludźmi polegało na wykupieniu z ławki rezerwowych zawodnika, który przegrał pojedynek jeden na jednego. Ceny były kilkudziesięciokrotnie niższe od czarnorynkowych. Powodem wymyślenia ławki rezerwowych jest deficyt w budżecie programu, dzięki czemu drużyny wykrwawiały się z dużej ilości pieniędzy. Zawsze Krzysio zachęcał drużyny "Wasz zawodnik jest bardzo cenny..."