Bełkot pseudopoetycki

Bełkot pseudopoetycki – stosowany w poezji sposób pisania, który nie jest zrozumiały dla kogokolwiek, nawet dla autora wiersza. Bełkot ten używany jest przez poetów wtedy, gdy chcą aby ich dzieło wydało się nad wyraz głębokie i mające zmusić do refleksji.

Przykłady bełkotu pseudopoetyckiego

• Nasza klepsydra odmierza głębokość naszych dusz
• Rzeź cierpienia ucieka w czarnej egzystencji od obcej róży
• Chmury świadomości plują na zemstę
  Ponownie wiatr spotyka
  Zwodnicze pożądanie
  Szatan cierpi w ponurym zniszczeniu
• Ludzie kłamią w upadłym niczym nowi w oczyszczeniu
• Wstań
  powiedz nie jestem sam
  i nigdy więcej już nikt
  nie powie sępie miłości
  nie kochasz

Zobacz też

• Bełkot pseudonaukowy
• Wiersz gotycki
• Poezja
• Bełkot
• Adam Mickiewicz
• Michał Wiśniewski
• William Szekspir