Bob Dylan
 |
W tym artykule konieczne są drobne poprawki. Zajmij się tym, to nie boli.
Do poprawienia: Przejrzeć, dodać do czywiesza. |
Bob Dylan (naprawdę Robert Allen Zimmerman, ur. 24 maja 1941) – amerykański poeta, noblista z zakresu literatury, znany też z tego, że amatorsko śpiewa.
Biografia
Urodził się w żydowskiej rodzinie w USA. Podobno jako chłopiec posiadał piękny, czysty głos, ale trudno w to uwierzyć. Na studiach nazwał się Bob Dylan. Nie wiadomo co studiował, bo Wikipedia tego nie podaje, ale to nieistotne, gdyż i tak tego nie skończył, wybierając zawód amerykańskiego barda. Po spotkaniu legendarnego Woody’ego Guthrie na łożu śmierci, Dylan doznał folkowego objawienia i postanowił zostać wielkim muzykiem folkowym. Grał na gitarze i harmonijce, podśpiewując przy tym kozim głosem. Być może nikt nie zwróciłby na niego uwagi, gdyby nie to, że pisał własne teksty, które były ciekawe, więc żeby je poznać, słuchacze musieli ścierpieć jego śpiew.
W 1963 roku nagrał wielki przebój „Dmuchając na wietrze”, mówiący o tym, jak wiatr przynosi odpowiedź, a następnie przebój „Czasy się a-zmieniają”, mówiący o tym, jak czasy się zmieniają. W 1965 roku na festiwalu folkowym Dylan wyciągnął gitarę elektryczną, co spowodowało, że publiczność uciekła z krzykiem, mamrocząc egzorcyzmy, a Pete Seeger chciał mu poprzecinać kable siekierą. Stał się jednak dzięki temu bardziej popularny i pomimo mankamentów wokalnych, był jedyną amerykańską odpowiedzią na Beatlesów, pisząc mądrzejsze teksty, niż o tym, że chciałby trzymać panienkę za rękę. Podobne do Beatlesów było to, że podczas koncertów publiczność gwizdała i wyła, ale tylko zanim się nie przyzwyczaili do gitary elektrycznej.
W latach 70. Dylan przeszedł oświecenie religijne i się ochrzcił, a nawet grał rocka chrześcijańskiego, po czym po kilkunastu latach powrócił do bycia Żydem. W 2016 roku Szwedzi uznali, że pomimo jego głosu, jego teksty są całkiem niezłe, na tyle, że zasługują na Nobla.
