Completely Unprofessional: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Musialmati. Autor wycofanej wersji to 87.205.249.234.)
Linia 13: Linia 13:
* Martin Lechowicz – gitara, wokal, teksty
* Martin Lechowicz – gitara, wokal, teksty
* Hugo Kosinski – nazywa się managerem zespołu
* Hugo Kosinski – nazywa się managerem zespołu
* Norbert Marciniak – ładuje płyty w koperty i udaje, że wysyła. Do nikogo jeszcze nie doszły (Do mnie doszły - Cezary Rodziewicz. Zamówiłem jedną płytkę, treść piosenek pozytywnie mnie powala ;). jestem jak najbardziej ZA taka inicjatywą)
* Norbert Marciniak – ładuje płyty w koperty i udaje, że wysyła. Do nikogo jeszcze nie doszły


== „Kompletny Brak Profesjonalizmu” ==
== „Kompletny Brak Profesjonalizmu” ==

Wersja z 22:02, 29 mar 2009

Od lewej: Hugo i Martin jadą na koncert

Completely Unprofessional – jednoosobowy zespół muzyczny grający poezję śpiewaną. Prezentuje podcast.

Tematyka utworów

Utwory zespołu to akompaniament gitary i wokal. Piosenki grupy mówią o tym, jak źle, jak dobrze jest w Polsce. Twory wyśmiewające Polskę:

  • Kaleka społeczny – opowiada o tym, że największą kasę można w naszym kraju zrobić nie robiąc nic, zachodząc w ciążę i pijąc jabole.
  • Opóźniony pociąg pospieszny – gani PKP, śpiewając w ich imieniu przeprosiny skierowane do pasażerów, za m.in. powolną, bezpieczną jazdę spowodowaną stanem technicznym polskich torów.
  • Ballada o Podolskim – ochrzanianie ludzi z PZPN, za to, że nie chcieli Podolskiego w naszej reprezentacji.

Ale są też chwalące (a właściwie jest jeden):

  • Nawalony – podmiot liryczny może pić alkoholu ile tylko mu się podoba, ponieważ jest Polakiem... więc jest wzmocniony.

Skład

  • Martin Lechowicz – gitara, wokal, teksty
  • Hugo Kosinski – nazywa się managerem zespołu
  • Norbert Marciniak – ładuje płyty w koperty i udaje, że wysyła. Do nikogo jeszcze nie doszły

„Kompletny Brak Profesjonalizmu”

Kompletny Brak Profesjonalizmu to pierwsza i jedyna płyta zespołu. Została wydana w nakładzie 700 sztuk, z którego zaledwie 200 zostało kupionych (wiadomo: mama, tata, dziadek, babcia, drugi dziadek, ciocia, wujek, kuzyn... i tak dalej). Jak twierdzi Martin – są w niej piosenki smutne i wesołe, żeby było ciekawiej. Decyzja o zrobieniu tego miszmaszu kosztowała go dokładnie 10 sekund z życia.

Wyróżnienia dla zespołu

  • Nagroda Publiczności dla najlepszego jednoosobowego zespołu muzycznego grającego na gitarze Takamine EG260-CBK, którego nazwa zaczyna się na "C".
  • Wyróżnienie w lokalnym konkursie na najlepsze wykonanie "Obławy" Kaczmarskiego na klatce schodowej po dziesiątej wieczorem.
  • Nagroda Jury w Międzynarodowym Festiwalu Grup Muzycznych Założonych przez Martina Lechowicza.

Sukcesy Martina

  • Nagroda za najlepszy polski podcast
  • Wyróżnienie w konkursie Interii na najlepszego Dziennikarza Obywatelskiego 2007/2008
  • Umieszczenie się na "liście Żydów w zniewalanej Polsce" po napisaniu donosu na siebie samego.
  • Ponad pół miliona odsłuchań "Ballady o Podolskim" na YouTube. Puszczali ją też w kilku polskich radiach i w TVN24. To miło z ich strony.