Cytaty:Saga o wiedźminie

Saga o wiedźminie – cytaty.

• – My zaś uczynimy rekonesans. Jeśli będzie bezpiecznie, zawołam głosem krogulca.
  – Głosem krogulca? Przecie ty pojęcia nie masz o naśladowaniu ptasich głosów, Zoltan.
  – I o to chodzi. Gdy usłyszysz dziwny, niepodobny do niczego głos, to będę ją.
  

• – A tak właściwie, co oznacza treść tego egzorcyzmu?
  – Idź i wychędoż się sam.
  • Opis: wiedźmin dowiaduje się jakie życzenie spełnił dżin
• -Ach, cieszę się, że się spotkaliśmy. Tu, w Novigradzie, stolicy świata, centrum i kolebce kultury. Tutaj człowiek światły może odetchnąć pełną piersią!
  -Przejdźmy może oddychać uliczkę dalej – zaproponował Geralt, patrząc na obdartusa, który kucnąwszy i wybałuszywszy oczy wypróżniał się w bocznym zaułku.
  • Opis: rozmowa Jaskra z Geraltem
• – Czy to prawda, że bazyliszka można zabić przy pomocy lustra?
  – Prawda, pod warunkiem, że trafisz go nim w łeb.
  • Opis: wiedźmin rozwiewa wątpliwości rycerza Reynarta
• – Mężnego Eycka z Denesle można zabrać z pola, jest niezdolny do dalszej walki. Następny, proszę.
  – O, kurwa.
  • Postacie: złoty smok i Yarpen Zigrin
• Mniejsze te kulki kręć Ciri, mniejsze. To dla czarodziejki, nie dla krowy.
• – Pozdrowienia od Dijkstry. Idziemy.
  – Nawzajem. Idźcie.
  • Postacie: redańscy szpiedzy i Jaskier
• Rrrr...rrrrrrrrrrwaaaaaa mać!
  • Postać: papuga Feldmarszałek Duda
• Tak się dać chlasnąć zwykłej strzydze. Coś ty ją chciał wychędożyć?
  • Opis: matka Nenneke karci Geralta
• Na pohybel skurwysynom!
  • Zoltan Chivay objaśnia znaczenie runów wyrytych na ostrzu swego miecza.
• A to, panie w studnię napaskudzi, a to za dziewką goni, straszy, grozi że dupczył będzie.
  • sołtys o diable
• Każdy szermierz dupa, kiedy wrogów kupa
  • Jakiśtam krasnolud, nie pamiętam. W każdym razie śmieszne.
• khh... eee... khee... khuuuurwa...
  • Jaskier, ledwo żywy po ataku Dżina
• Doprawdy, znam takie, które ładniej odmawiają niż ona daje
  • Jaskier o pewnej narzeczonej
• – Milcz, pogański skrzacie! huknął kapłan. (...) To wywar z kota, twierdzę!
  – Z kota! Niechybnie z kota! – zawrzaśli otaczający kapłana chłopi.– Dziewka miała kota! Czarnego kota! Wszyscy widzieli, że miała! Wszędzie za nią łaził! A gdzie on tera, ów kot? Nie ma go! Znaczy ugotowany!
  – Ugotowany! Ugotowany na dekokt!
  – Prawda! Czarownica ugotowała kota na dekota!
  – Nie trza innego dowodu! Do ognia z wiedźmą! A najprzód na męki! Niech wszystko wyzna!
  - Rrrrrrrwa mać!
  • Kapłan, chłopi i Feldmarszałek Duda podczas sądu rzekomej czarownicy.
    
    
• – Foremny zameczek – rzekł z podziwiem Cahir – Niech mnie, w samej rzeczy foremny i cieszący oko zameczek.
  – Dobrze księżna mieszka – powiedział wampir – Przyznać trzeba.
  – Wcale ładny, kurwa, domek – dodała Angouleme.
  • Cahir, Regis i Angouleme o zamku księżnej Anarietty.
• Gówno i kapusta zawsze w parze idą. Jedno popędza drugie. Perpetuum mobile.
  • Postać: Percival Schuttenbach