Dekstrometorfan

Acodin – legendarny narkotyk, stosowane głównie przez gimnazjalistów. Nieco poważniejsi użytkownicy nazywają go po ludzku dekstrometorfanem (w skrócie DXM). Chemicy zaznaczają, iż występuje najczęściej w postaci bromowodorku. Szaleni naukowcy stosują jeszcze inną nazwę – ((+)-3-metoksy-17-metyl-(9α,13α,14α)-morfinian).

Efekty stosowania

thumb|250px|Gimnazjaliści i ich trip

Plik:Człowiek bez kaszlu

Człowiek po Acodinie

Źródła mówią o:

• kontaktach z Bogiem, czy tam innymi;
• patrzeniu na siebie z góry;
• szamańskich wizjach;
• halucynacjach;
• poznaniu sensu życia i całkowitym odmienieniu drogi życiowej (czyli zmienieniu tapety w telefonie);
• źrenicach tak wielkich, że to, że jesteś naćpany zobaczy nawet sąsiadka kuzynki Twojej babci;
• widzenie różnych zwierząt ( np. krów, psów, kotów);
• bujanie się i agresja;
• ciągłe śmianie się;
• niemożność oddania moczu;
• pełne odprężenie i brak presji.

Inne zastosowania

Jak wynika z niepotwierdzonych danych, lekarze i farmaceuci coraz częściej zauważają bardzo niepokojące zjawisko używania Acodinu do leczenia kaszlu. Wszyscy są zgodni – stanowi to duże niebezpieczeństwo dla młodych ludzi. Niektóre apteki podjęły już kroki zapobiegawcze – zabrania się wydawania Acodinu w ilości większej niż dwa opakowania.

Zobacz też

• Tussipect