Dziecko

Irakijskie dziecko w inkubatorze

Dzieci to zło wcielone.

Sigmund „Wiemcomyślisz” Freud o dzieciach

Małe dzieci nie dają spać. Duże nie dają żyć.

Stare przysłowie ciemnogrodzkie

Wszystkie dzieci są nasze.

Kidnapper o dzieciach

Dziecko (Gówniarz, Smarkacz, Bachor) – pierwsze stadium rozwoju Homo Sapiens (człowieka), zazwyczaj małe, płaczące i nie do zniesienia. Dorosły człowiek jest w stanie je opanować, lecz w większej grupie mają przewagę, krzyczą, drapią, skamlą; wówczas trzeba użyć siły (najczęściej w postaci klapsa), wtedy następuje kulminacja ryków i krzyków, lecz po chwili ta metoda zaczyna skutkować. Powyżej 10 roku życia większość dzieci się podciera, a nawet potrafi sama się umyć.

Dzieci biorą się zwykle ze związku matki i bociana, tudzież z kapusty. Wierzą w św. Mikołaja i nie lubią szpinaku. O seksie wiedzą często więcej niż dorośli.

Dzieci występują w wielu rozmiarach i wariacjach. Dzieli się je na dwie grupy główne, w zależności od płci. Istnieje wiele podgrup, najpowszechniejsze to: synusie mamusi i córeczki tatusiów.

Rozważano użycie dzieci jako agregaty prądotwórcze, próbując wykorzystać ich wrodzoną zdolność do wyrażania się przy pomocy dźwięków o ogromnym nasyceniu decybeli. Niestety badania nie doprowadziły do pożądanych skutków.

Prawa dziecka

Prawo podstawowe

Podstawowym twierdzeniem dotyczącym dzieci jest tzw. prawo dziecka, wyrażone równością

dziecko + zapałki = pożar

To proste twierdzenie pociąga wiele ważnych w różnych dziecinach technologii i nauki implikacji, m.in. :

• $pozar-zapalki=dziecko$
  $pozar-dziecko=zapalki$

• $dziecko^{2}\ =\ (pozar\ -\ zapalki)^{2}\ =\ pozar^{2}\ -\ 2\cdot pozar\cdot zapalki\ +\ zapalki^{2}$

• $2dziecko+2zapalki=2pozar$

Inne prawa

• Współczynnik niedojrzałości względnej – Równanie ${dorosly \over dziecko}$, jeśli brać pod uwagę wiek, może dać różne wyniki, np:
  • ${dorosly \over dziecko}={30 \over 3}=10$
    
    
  • ${dorosly \over dziecko}={60 \over 15}=4$
    
    
  • ${dorosly \over dziecko}={18 \over 17}=1,0588235\cdots$

Wiek dziecka a jego umiejętności a trudności wychowawcze

• 1 rok: Dziecko umie tylko płakać, przez co wychowywanie go jest bardzo trudne.
• 2 lata: Dziecko umie też domagać się różnych rzeczy, do tego potrafi chodzić. Wychowywanie staje się jeszcze trudniejsze.
• 3 lata: Potrafi wleźć niemal wszędzie. Wychowywanie jest horrorem.
• 4 lata: Dziecko słucha poleceń. Da się przeżyć.
• 5 lat: Dziecko zaczyna zadawać trudne pytania, np. skąd się wzięło (i nie wierzy, że z kapusty albo od bociana). Gdy mu odpowiemy na poprzednie pytanie, pyta, co to sex.
• 6 lat: Dziecko idzie do przedszkola. Ono i osoba wychowująca dostają kręćka.
• 7 lat: Dziecko idzie do szkoły. Ono i osoba wychowująca dostają jeszcze większego kręćka.
• 8 lat: Pierwsza Komunia. Siąść i płakać.
• 9 lat: Dziecko nadal zadaje trudne pytania.
• 10 lat: Czwarta klasa. Trzy razy więcej książek, trzy razy większy wydatek.
• 11 lat: Dziecko odkrywa istnienie telefonu. Rachunki wzrastają 3-krotnie.
• 12 lat: Odkrycie środków komunikacji miejskiej oraz używek.
• 13 lat: Gimnazjum. Jeszcze więcej książek, jeszcze większy wydatek.
• 14 lat: b. d. Po powrocie do domu trzeba sprzątać po imprezie.
• 15 lat: b. d. Spraszanie do domu płci przeciwnej (rada: NIGDY nie pozwalaj mu/jej zanocować, gdyż może to zaowocować "dodatkowym" nabytkiem w rodzinie).
• 16 lat: b. d. Wypady na całonocne imprezy (trochę spokoju).
• 17 lat: b. d. Syn pokonuje już ojca na rękę (utrata najlepszego argumentu).
• 18 lat: Dziecko jest już duże i powinno poradzić sobie w życiu samo. Jeśli sobie nie radzi, to po prostu jest głupie.

Porada dla wszystkich mam: Kompot z rabarbaru smażymy od 3 do 5 minut.

Zobacz też:

• Cała Polska czyta dzieciom
• Dzieci Neostrady