Huśtanie się na krześle

Idealny Balance

Jacek, nie huśtaj się na krześle, bo się wywrócisz i sobie krzywdy narobisz

Nauczycielka o niebezpieczeństwach wynikających z huśtania na krześle

Huśtanie na krześle – ulubiona zabawa uczniów wszelkich szkół i ogólnie osób spędzających dużo czasu siedząc na dupie krześle. Polega na utrzymaniu krzesła w jak najbardziej wywrotnej pozycji. Dzięki temu nie przyrośniemy do krzesła, ponieważ, żeby dobrze wykonać ten manewr musimy lekko balansować pewnymi partiami ciała. Sposoby huśtania się są opisane poniżej.

Sposoby

1. Nóżki – ten sposób huśtania się preferuje około 50%. Jest on jednym z najprostszych i najmniej niebezpiecznych. Polega na lekkim prostowaniu i zginaniu nóg opartych o ziemię w ten sposób, żeby obie przednie nogi krzesła delikatnie unosiły się ku górze. Sposób raczej bezpieczny, jeśli nie prostujemy nóg zbyt dynamicznie.
2. Balance – napieramy plecami na oparcie krzesła z taką siłą, żeby jak nadłużej utrzymać przednie nogi krzesła nad ziemią. Możemy pomagać sobie machając rękami w powietrzu, żeby wytworzyć lekki opór i utrzymać balans. Sposób dość niebezpieczny, zalecany bardziej doświadczonym huśtaczom. Najlepiej wykonywać manewr, gdy za naszą głową znajduje się coś miękkiego np. puszysta koleżanka.
3. Dwónożny z podpieranką przednią – Przysuwamy się dość blisko biurka/ławki/stołu przy którym siedzimy, opieramy ręcę na jego/jej krawędzi i delikatnie się odpychamy, tak, aby oczywiście przednie nogi krzesła uniosły się w górę. Początkujący powinni cały czas trzymać się krawędzi, bardziej doświadczeni mogą odpychać się i zostawać chwilę bez trzymanki, podobie jak w sposobie Balance. Gdy skończymy balansację na opadzie w kierunku stołu/ławki/biurka łapiemy się ponownie jej krawędzi, żeby nie narobić huku, jaki tworzą szybko opadające na podłogę przednie nogi krzesła. Jeżeli po balansacji opadamy w kierunku przeciwnym do ławki, to... chyba wiadomo.
4. Dwónożny z podpieranką tylnią – sposób możemy wykorzystać tylko, gdy siedzimy blisko ściany. Odpychamy się nogami od podłoża i w tym samym momencie szybko kładziemy ręcę na ścianie za nami. Możemy je delikatnie zginać i prostować w celu lepszej zabawy, lub szybszego rozbicia głowy. Sposób średnio bezpieczny, głównie zależy od tego, jak daleko znajdujemy się od ściany.
5. Balance na jednej nodze – to samo co w balance, tylko, że balansujemy wyłącznie na jednej nodze krzesła. Do dziś nie potwierdzono, czy ktokolwiek potrafi to zrobić bez pierdolnięcia głową o podłoże, ale próbuj, może akurat tobie się uda.
6. Jednonożny z podpieranką tylnią – różni się od dwónożnego tym, że, jak sama nazwa wskazuje, jest wykonywany na jednej nodze krzesła. Nie jest już tak trudny jak balance na jednej nodze, jednak jeżeli chodzi o huśtanie się jednonożne najlepiej zaczynać od podpieranki przedniej.
7. Jednonożny z podpieranką przednią – jeden z prostszych sposóbów huśtania się jednonożnego. Także zmienia się w nim tylko to w porównaniu z dwunożnym, że huśtamy się na jednej nodze. Żeby uatrakcyjnić ten sposób możemy wykonywać lekkie skręty krzesła na boki.
8. Nóżki jednonóżki – należy ustawić nogi (te swoje) tak, aby leżały na lini prostej z dwoma stojącymi do siebie na ukos nogami krzesła i lekko wyprostować je, aby utrzymać krzesło na wyłącznie jednej nodze. Jest też w miarę prostym sposobem huśtania się jednonożnego, jednak całkiem początkujący nie powinni go stosować.

Rodzaje krzeseł

Tak jak do trikowania na desce potrzebujemy dobrej deski, tak i do huśtana na krześle potrzeba nam dobrego krzesła. Opiszę tutaj kilka standardowych krzeseł oraz przypasuję mniej więcej do jakich sposóbów huśtania się nadają.

• Krzesło drewniane zwykłe – ze względu na konstrukcję wyłącznie z drewna jest słabo odporne na obicia. Kwadratowy kształt nóg krzesła pozwala jednak na dość bezpieczne huśtanie się z podpieranką tylnią będąc w dużej odległości od ściany, przez co jest dobrym krzesłem dla osób lubiących się huśtać pod ostrym kątem. Dużo też zależy od tego jak soldnie jest wykonane. Najlepsze sposoby huśtania: Ogólnie wszystkie, ale najlepiej prezentuje się w huśtaniu z podpieranką tynią, słabiej w huśtaniu jednonożnym, z powodu niedużej zwrotności (mniej zabawy).
• Krzesło szkolne – najczęściej jest to metalowe krzesło z drewnianym oparciem, małe, zwrotne, o najczęsicej gumowych, zaokrąglonych zakończeniach nóg. Świetne do huśtania się jednonożnego, z podowu niesamowitej zwrotności. Najelpsze sposoby huśtania: Wszystkie jednonożne i podpieranki.
• Fotel – Ciężko wprawić go w jakikolwiek ruch, ale jest bardzo bezpieczny (o ile nie jest na kółkach) oraz upadki nie są tak bolesne jak na zwykłych krzesłach. Odporny na obicia, jednak powoduje duże szkody na podłożu z powodu sporej masy. Dobry dla początkujących. Sposób z podpieranką tylnią jest raczej niewykonalny. Huśtanie jednonożne utrudnione, ale wykonalne. Najlepszy sposób huśtania to niewątpliwie Nóżki.
• Krzesło obrotowe – dla osób szukających wyzwań. Trudno się na nim huśtać jakimkolwiek sposobem, ponieważ jest bardzo wywrotne, a tarcie między krzesłem a podłogą – minimalne. Zalecane dla doświadczonych. Najlepiej podłożyć pod nie dywan, jeśli dopiero zaczynamy huśtanie na tego typu krzesłach.
• Ławka – nadaje się do huśtania grupowego. Może być bez oparcia, lub z oparciem, jednak niezależnie od tego najlepszym i najbezpieczniejszym sposobem huśtania będą Nóżki.

Niebezpieczeństwa

Osoby huśtające się na krzesłach są narażone na różnorodne obrażenia i kontuzje. M.in. wstrząs mózgu, pęknięcie czaszki, guzy, złamanie karku i uszkodzenia kręgosłupa. Zachowajmy więc ostrożność i nie porywajmy się z motyką na słońce! Zaczynać należy od najprostszych sposobów huśtania, a dopiero po nabyciu większego doświadczenia przechodzić do bardziej ekstremanych.