Język fiński

Język fiński

Język z grupy ugrofińskich, coraz popularniejszy w Polsce ze względu na otwarcie rynku pracy przez UE. Niezwykle trudny, co skutkuje tym, że Polaków w Finlandii nie ma zbyt wielu. Jedyną pociechą jest to, że drugim językiem urzędowym w Finlandii jest o wiele łatwiejszy szwedzki.

Najbardziej charakterystyczne dla języka fińskiego jest osiemnaście przypadków, co zresztą jest liczbą przybliżoną, bo sami Finowie nie mogą się ich doliczyć i podają liczbę między 15 a 20. Najdziwniejszy z przypadków to komitatiw, który nie pozwala powiedzieć że Fin idzie gdzieś z żoną a tylko z żonami (Tulen vaimoineni). Tak więc w warstwie językowej w Finlandii obowiązuje beztroska poligamia.

Dla Finów kategoria liczby nie jest tak oczywista jak dla reszty świata. Ogólnoświatowe wezwanie Dwa piwa! (Kaksi olutta) to po fińsku liczba pojedyńcza! Stąd bierze się plaga alkoholizmu gdyż po pięciu piwach Fin czuje się dalej, jekby wypił jedno.

Nazwy przypadków pochodzą z łaciny, co nie utrudnia nauki fńskiego. Angielskie czasy, których jest szesnaście, są jednak o wiele bardziej skomplikowane.

Język fiński nie zna czasu przyszłego, zatem jedyną radą dla emigrantów jest No future!. Zresztą z Finem jest równie trudno dogadać się, co z reniferem. Liczba tych ostatnich jest większa niż ludzi w Finlandii, ponieważ dla określenia Fina używa się jednego wyrazu (Suomalainen), a dla renifera aż dwóch: poro i hirvi.

Jedyny plus języka fińskiego dla Polaków - łatwa i pisze się prawie zawsze jak się czyta, z wyjątkiem zjawiska nazywanego prosto i łatwo loppukahdennus.

Kilka pożytecznych wyrażeń

• Kiitos!
• Painu vittuun!
• Perkele
• En puhu suomea.
• perselleen!
• Joulupukki
• sauna