John Frusciante
|
Ten artykuł dotyczy amerykańskiego gitarzysty. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
John Anthony Frusciante (ur. 5 marca 1970 w Nowym Jorku) – amerykański gitarzysta. Grał w RHCP, gra w Ataxii, a także solo. Wierzy w duchy, słyszy głosy, naśladuje Hendriksa, robi głupie miny w czasie grania solówek. Słynie z tego, że nikt nie wie jak poprawnie wymówić jego nazwisko (nawet on sam). W niektórych kręgach uważany za boga.
Młodość[edytuj • edytuj kod]
Urodzony w dzielnicy królowych, choć od Nowych Jorków woli koty. W końcu zaczął rysować obrazki i sprzedawał je za parę groszy. Tym sposobem wyszedł z zobowiązań i uwolnił się od wierzycieli.
Kariera[edytuj • edytuj kod]
Pewnego pięknego dnia John – wtedy piętnastoletni – poszedł z kumplami do klubu w Los Angeles. Traf chciał, że grali tam Red Hoci. Johnny, zachwycony padaczkowymi ruchami Flea i głębokimi tekstami Anthony'ego, postanowił zostać gitarzystą.
W Red Hot Chili Peppers[edytuj • edytuj kod]
Kiedy Frusciante umiał już kilka akordów, zmarł Hillel Slovak. Gra Johna oficjalnie żadnego powiązania z tym nie miała, ale jako że Peppersi nie mieli gitarzysty, postanowili go przyjąć. Ten – gdy tylko się o tym dowiedział – skopał ze szczęścia swój dom, psa i przechodzących obok ekologów. Z RHCP nagrał Mother's Milk – wybrzdękolił tam kilka trenów na cześć Slovaka.
Wraz z kolejnym albumem, Kref Cukjer Seks Magja, grupa zyskała sławę, czego Fru nie mógł znieść. W czasie trasy po kraju kwitnącej czereśni strzelił focha i wrócił do domu, gdzie na poważnie zajął się sztuką – malował obrazy, by zarobić na heroinę.
Z narkotykami skończył, gdy powypadały mu wszystkie zęby. Wrócił, by nagrać Californication. Po nagraniu Stadium Arcadium odszedł, gdyż „bycie w zespole byłoby przeciwko jego naturze”, by poświęcić się zupełnie koncertom,podczas których reklamuje się jako solowy wymiatacz.
Kariera solowa[edytuj • edytuj kod]
Frusciante, gdy nie grał w Papryczkach, nagrywał swoje solowe płyty w garażu. Generalnie opowiadają one o narkotykach, smutku, narkotykach, żalu za przeszłość, narkotykach, problemie głodu na świecie, narkotykach, problemie głodu narkotykowego i narkotykach. Wzrusza ludzi swoim głosem skacowanego kota i seplenieniem. Jego największym solowym arcydziełem jest utwór Enter a Uh. Pewnego dnia tak się rozpędził, że wydał sześć płyt w sześć miesięcy.
W 2012 roku coś mu się przestawiło i zaprezentował światu swoje nowe „dokonania”. Piosenki są tak sweetaśne, że każdy kto tego raz przesłucha rzyga tęczą dalej niż widzi.
Piosenka „Mistakes” z najnowszej płyty inspirowana jest soundtrackiem do Mario.
Popularność[edytuj • edytuj kod]
Wszystkie groupies mówią o nim pieszczotliwie „Fru”. Fru jest bliskim przyjacielem Johnny'ego Deppa, który to nakręcił film dokumentalny ukazujący jego życie w starym mieszkaniu. Były tam schody i butelki z czymś kolorowym. Otwierana lodówka. No i kwiaty na stole – przynajmniej w czasie kręcenia.
