Kujon

Kujon, kwadrat – osoba charakteryzująca się koszulą w spodniach i okularami po dziadku. Występująca pojedynczo, ewentualnie stadnie, a stada kujonów nazywamy kółkami naukowymi.

Ataki denerwującego śmiechu zakańcza osobliwym chrumknięciem jak, nie przymierzając, prosiak. Normą wśród kujonów są alergie na wszystko, co unosi się w powietrzu. Mają tak mizerne ciała, że zdaje się, iż pierwszy podmuch wiatru może ich zdmuchnąć. Żaden kujon nigdy nie wyciśnie na klatę 15 kg, choćby nie wiadomo ile ćwiczył. Nierzadko zdarzają się jednak przypadki wyjątkowo otyłych osobników. Tak czy inaczej, wiadomo, że kujon kulturystą nie zostanie. Często posługuje się bełkotem pseudonaukowym. Jerzeli zaówarzysz tó jakiź błont, to jesteź kójonem.

Plik:Kujon.svg

Kujon przy pracy

Stosunek do nauki

1. Kuje wszystko, co się da, nawet jeśli jest to niepotrzebne, np.: etykietka z opakowania konserwy, książka telefoniczna.
2. Nic nie rozumie (można kuć na blachę, ale rozumieć to już za wiele).
3. Ważne, by spędzić co najmniej 4 godziny na kuciu; inaczej nie dość, że nic nie rozumie, to jeszcze nie pamięta zupełnie nic.

Stosunek do płci żeńskiej

Kujon ma się za przystojnego i inteligentnego. Jednakże najważniejszą kobieta w życiu kujona jest jego mamusia. Za oczywiste uważa się, że kujon bynajmniej nie posiada własnej samicy. Jeśli upatrzy sobie jakąś nieszczęsną ofiarę, łazi za nią w dzień (w nocy śpi na całe Boże szczęście). Ów obiekt zainteresowania zwykle ucieka lub jest niesympatyczny dla kujona. Wyzywa go, jednakże, gdy nie jest zwykłym lachonem i ma dostatecznie dużo mózgu, by zwalić na kujona cała swoją pracę domową, ma z tego wszystkiego przynajmniej zrobione lekcje.

Zobacz też

• kujonka