Lektura
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 07:57, 4 lis 2008 autorstwa Przejechana ryba (dyskusja • edycje) (Półpauzy, półpauzy, nie pauzy!)
Lektura (łac. lecturus – "do przeczytania") – książka, której przeczytanie warunkuje zdanie do następnej klasy, a w konsekwencji zdanie matury. O tym, co ma być lekturą, decyduje ministerstwo edukacji. W efekcie lista lektur zmienia się przy każdej zmianie rządu i zależy od tego co czyta i co lubi konkretny minister.
Lektura ma ukazać uczniowi nie tylko piękno języka polskiego – co w przypadku książek starych jest dość ryzykowne, ale również pokazać wartości, niezbędne młodemu człowiekowi w życiu. Polskie lektury lansują zatem następujące wartości:
- niedbalstwo i bumelanctwo – Latarnik Sienkiewicza
- tendencje samobójcze i emo – Cierpienia młodego Wertera Goethego
- awanturnictwo, nieodpowiedzialność i brak kultury – Potop Henryka Sienkiewicza
- puszczalstwo – Chłopi W. S. Reymonta
- niezrównoważenie psychiczne – Dziady A. Mickiewicza, Kordian J. Słowackiego
- pogardę dla cudzych uczuć – Ludzie bezdomni S. Żeromskiego
- hochsztaplerkę i lawirowanie – Lalka B. Prusa
- wygodne życie bez pracy – większość z powyższych