Mike Oldfield: Różnice pomiędzy wersjami
M Znacznik: edytor źródłowy |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Mike oldfield1.jpg |
[[Plik:Mike oldfield1.jpg|thumb|200px|Mike szarpie struny]] |
||
[[Plik:Mike oldfie1ld1.jpg |
[[Plik:Mike oldfie1ld1.jpg|thumb|200px|Młody Mike]] |
||
{{cytat|Gdzieś już to słyszałem...|[[Janusz Palikot]] o ''Tubular Bells XXVII''}} |
{{cytat|Gdzieś już to słyszałem...|[[Janusz Palikot]] o ''Tubular Bells XXVII''}} |
||
Wersja z 17:55, 22 gru 2015
Gdzieś już to słyszałem...
- Janusz Palikot o Tubular Bells XXVII
Michael Gordon Oldfield (ur. 15 maja 1953) – angielski muzyk, przedstawiciel nurtu inteligentnego disco polo. Znany z dobijającej twórczości i zdolności coverowania swoich utworów. Posiada gitarę, rury i półmetrowe tipsy.
Kariera
Młody Mike postanowił zająć się pisaniem utworów po wysłuchaniu w radiu znanej polskiej sonaty Mydełko Fa. Założył z siostrą zespół folkowy, w którym grał na gitarze. Później jednak postanowił sam szarpać struny, więc kupił swoje pierwsze dzwony rurowe.
Przełomowym albumem był „Tubular Bells”, którego motyw został wykorzystany w znanym horrorze Egzorcysta.
Mike lubi grać na wielu instrumentach naraz. Jego rekord to 20 instrumentów, które wykorzystał w jednym albumie, co skończyło się kilkoma wizytami u seksuologa. Nagrał siedem wersji albumu „Tubular Bells” i ciągle nagrywa następne, choć z pewną innowacją, bo zamiast użycia oryginalnych metalowych „Tubular Bellsów”, chce nagrać cały album na pianinku Casio, gdzie można znaleźć efekt Tubular Bells.
Najsmutniejszy jest fakt, iż najbardziej popularnymi jego utworami są: „Moonlight Shadow”, „Man in the rain” oraz „To France”, nie zaś jego solowe kompozycje siedmiu wersji „Tubular Bells”.
Galeria
Music of the Spheres
Tubular Bells
Tubular Bells II
Tubular Bells III
The best of Tubular Bells
Planowana okładka Tubular Bells 666
