Opera Krakowska
Opera Krakowska – wyrób operopodobny stanowiący negatywną odpowiedź na pytanie zawarte w tytule książki Anny Woźniakowskiej „Czy Kraków zasługuje na Operę?”. Jedyny tego typu obiekt na świecie, w którym w 90 procentach widowni nie ma dyskryminujących barier dla osób z niepełnosprawnością słuchową- i tak nikt nic nie słyszy.
Obiekt pozostający w cieniu krakowskiego Kina Kijów transmitującego światowe premiery operowe.
Opis gmachu
Duża scena posiada widownię na 750 miejsc w tym około 60 miejsc dyskryminujących osoby głuchonieme (patrz wyżej). Spośród wymienionych 60 miejsc połowa zapewnia standard słyszalności zarówno orkiestry, jak i osób śpiewających. Kolejne 30 miejsc zapewnia dobrą słyszalność orkiestry. Nadmienić należy, że każde miejsce w tak zwanej Operze Krakowskiej umożliwia usłyszenie śpiewu pod warunkiem, że śpiewa ktoś z widowni. Proceder taki jest tolerowany, ponieważ koordynator porządku OK znajduje się obok sceny i nie słyszy dźwięków dobiegających z widowni, ponadto ochrona OK nie słyszy głosu koordynatora.
Zabezpieczenia na wypadek katastrof
Gmach posiada zaawansowany, nowoczesny system antypożarowy, instalację oddymiającą i rozbudowany system kanałów ewakuacyjnych.
Ważniejsze katastrofy
W dniu 13 lipca 2001 roku w Operze Krakowskiej w związku z 100-leciem śmierci Giuseppe Verdiego miała miejsce premiera opery tegoż kompozytora- La Traviata. W roli Violety po raz pierwszy wystąpiła sopranistka Katarzyna Oleś Blacha.
Turystyka
Operę Krakowską licznie odwiedzają turyści z Włoch, głównie z Mediolanu, chcący zobaczyć La Scalę północy. Są kierowani przez Centrum Informacji Turystycznej do Teatru Słowackiego z informacją, że aktualnie z powodu przerwy urlopowej spektakle nie odbywają się.
Standardowa obsada
Partie sopranowe
- Tytułowa Floria Tosca z opery Pucciniego – Katarzyna Oleś Blacha
- Tytułowa Halka z opery Moniuszki – Katarzyna Oleś Blacha
- Violetta Valery (kurtyzana, bez halki) z opery La Traviata Giuseppe Verdiego – Katarzyna Oleś Blacha
- Pamina z opery Czarodziejski Flet Wolfganga Amadeusza Mozarta – Katarzyna Oleś Blacha
- Trzej chłopcy z opery Czarodziejski Flet Wolfganga Amadeusza Mozarta (śpiewający w kwartecie z Paminą) – 3× Katarzyna Oleś Blacha
- Partie chóralne w operach Pucciniego – 14× Katarzyna Oleś Blacha
- Amor z opery Orfeusz i Eurydyka Christopha Willibald Gluck – Katarzyna Oleś Blacha
- Królowa nocy z opery Czarodziejski Flet Wolfganga Amadeusza Mozarta – Katarzyna Oleś Blacha
Partie tenorowe
- Andrzej Lampert, gwiazda programu „Szansa na sukces”, „Śpiewać każdy może”
Basy i barytony
- Mefistofeles z opery Arrigo Boito – Katarzyna Oleś Blacha
Najważniejsze przedstawienia
- Upiór w operze - rola tytułowa upiora Liliana Kosiorowska (harfa)
- Straszny Dwór - w roli Strasznego Liliana Kosiorowska (harfa)
Najwredniejszy pracownik
- Liliana KOSIOROWSKA, harfistka (tak przynajmniej podała w oświadczeniu złożonym w 1922 roku). Wiek około 92 lata (podaje że 60, ale nikt w to nie wierzy). Klasę harfy wykończyła w 1960 roku. Charakteryzuje się urodą parszywego psa (z usposobienia suka). Cierpi na ciężką chorobę polegającą na tym, że myśli, iż jest słuchana. Największym sukcesem LK jest to, że kiedy ma wystąpić w Krakowie nie ma korków (mało kto przychodzi na przedstawienia).
