Opera Krakowska

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Wersja z dnia 23:25, 6 lut 2016 autorstwa Michał56 (dyskusja • edycje) (Wycofano ostatnie edycje autorstwa ARB73; przywrócono ostatnią wersję autorstwa ZelDelet.)

Opera Krakowska – wyrób operopodobny stanowiący negatywną odpowiedź na pytanie zawarte w tytule książki Anny Woźniakowskiej „Czy Kraków zasługuje na Operę?”. Jedyny tego typu obiekt na świecie, w którym w 90 procentach widowni nie ma dyskryminujących barier dla osób z niepełnosprawnością słuchową- i tak nikt nic nie słyszy.

Obiekt pozostający w cieniu krakowskiego Kina Kijów transmitującego światowe premiery operowe.

Opis gmachu

Duża scena posiada widownię na 750 miejsc w tym około 60 miejsc dyskryminujących osoby głuchonieme (patrz wyżej). Spośród wymienionych 60 miejsc połowa zapewnia standard słyszalności zarówno orkiestry, jak i osób śpiewających. Kolejne 30 miejsc zapewnia dobrą słyszalność orkiestry. Nadmienić należy, że każde miejsce w tak zwanej Operze Krakowskiej umożliwia usłyszenie śpiewu pod warunkiem, że śpiewa ktoś z widowni. Proceder taki jest tolerowany, ponieważ koordynator porządku OK znajduje się obok sceny i nie słyszy dźwięków dobiegających z widowni, ponadto ochrona OK nie słyszy głosu koordynatora.

Zabezpieczenia na wypadek katastrof

Gmach posiada zaawansowany, nowoczesny system antypożarowy, instalację oddymiającą i rozbudowany system kanałów ewakuacyjnych.

Ważniejsze katastrofy

W dniu 13 lipca 2001 roku w Operze Krakowskiej w związku z 100-leciem śmierci Giuseppe Verdiego miała miejsce premiera opery tegoż kompozytora- La Traviata. W roli Violety po raz pierwszy wystąpiła sopranistka Katarzyna Oleś Blacha.

Turystyka

Operę Krakowską licznie odwiedzają turyści z Włoch, głównie z Mediolanu, chcący zobaczyć La Scalę północy. Są kierowani przez Centrum Informacji Turystycznej do Teatru Słowackiego z informacją, że aktualnie z powodu przerwy urlopowej spektakle nie odbywają się.

Standardowa obsada

Partie sopranowe

  • Tytułowa Floria Tosca z opery Pucciniego – Katarzyna Oleś Blacha
  • Tytułowa Halka z opery Moniuszki – Katarzyna Oleś Blacha
  • Violetta Valery (kurtyzana, bez halki) z opery La Traviata Giuseppe Verdiego – Katarzyna Oleś Blacha
  • Pamina z opery Czarodziejski Flet Wolfganga Amadeusza Mozarta – Katarzyna Oleś Blacha
  • Trzej chłopcy z opery Czarodziejski Flet Wolfganga Amadeusza Mozarta (śpiewający w kwartecie z Paminą) – 3× Katarzyna Oleś Blacha
  • Partie chóralne w operach Pucciniego – 14× Katarzyna Oleś Blacha
  • Amor z opery Orfeusz i Eurydyka Christopha Willibald Gluck – Katarzyna Oleś Blacha
  • Królowa nocy z opery Czarodziejski Flet Wolfganga Amadeusza Mozarta – Katarzyna Oleś Blacha

Partie tenorowe

  • Andrzej Lampert, gwiazda programu „Szansa na sukces”, „Śpiewać każdy może”

Basy i barytony

  • Mefistofeles z opery Arrigo Boito – Katarzyna Oleś Blacha

Zobacz też