Ruryk
Ruryk Rurykowicz Rurykowskij z tych Rurykowskich, przyjaciele wołali do niego Rurku – wiking Rosjanin, pochodzący ze Szwecji lub Legolandu, pierwszy kniaź i założyciel Rusi Nowogrodzkiej (pierwszego kraju rosyjskiego). Ci, którzy nie zgadzali się z zdaniem o jego czysto słowiańśko-rosyjskim pochodzeniu wylatywali z Rosyjskiej Akademii Nauk i lądowali w zupełnie nowym miejscu badań. Większość Rosjan nie pogodziła się z tym do dzisiaj. Przypuszczalnie to on wymyślił rosyjską tradycję przychodzenia z bratnią pomocą. Miał syna Igora i (być może) dwóch braci Sineusa i Truwora. Jest protoplastą rodu Rurykowiczów, z którego pochodzą tak znamienite osobowości jak Iwan IV Groźny.
Podbój Słowian[edytuj • edytuj kod]
W 862 roku został sprowadzony do Nowogrodu Wielkiego, by zaprowadzić pokój między skłóconymi plemionami Słowian i Ugrofinów. Następnie, Ruryk znalazł wiochę zwaną Starą Ładogą i z tamtąd ruszył działać. Lokalni idioci uwierzyli, że wikingowie chcą im pomóc, wpuszcili ich na swój teren, jednak oni szybko pokonali lokalnych prymitywów i ogłosili Ruryka władcą (kniaziem). Tak narodziła się Ruś jako państwo i rosyjska tradycja przychodzenia z bratnią pomocą.
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny historii. Jeśli masz tyle lat, co Pai Mei – rozbuduj go.